دولت روحانی، بهانه FATF و بازی با جان مردم
روزنامه جوان | در دولت قبل مشکلات فراوانی برای تهیه واکسن وجود داشت و این فشار‌ها و نبود واکسن، بهانه‌ای برای پذیرش FATF و برجام شده بود، اما با روی کار آمدن دولت جدید واردات واکسن شدت گرفت.
دولت حسن روحانی و حامیان سیاسی و رسانه‌ای او از پیوستن ایران به FATF دفاع می‌کردند. از همین رو بسیاری از تعاملات سیاسی و اقتصادی ایران با کشور‌های دیگر یا سیاست‌های ضدایرانی غرب را نتیجه قبول نکردن FATF از سوی ایران می‌دانستند تا بتوانند با فشار سیاسی و فشار افکار عمومی، مجوز پیوستن به FATF را از مراجع ذی‌صلاح بگیرند. با این حال وقتی دولت تغییر کرد و سید ابراهیم رئیسی رئیس‌جمهور شد، همان اموری که دولت قبل، انجام آن را منوط به پذیرش FATF می‌دانست، انجام شد و نشان داد که جوسازی‌های دولت قبل و حامیانش در این موضوع که بسیاری از امور معطل پذیرش FATF از سوی ایران مانده، صادقانه یا حداقل درست نبوده است.
در روز‌های اخیر، بهرام عین‌اللهی، وزیر بهداشت در آیین آغاز فاز سوم کارآزمایی بالینی واکسن نورا به موضوع خرید واکسن در دولت قبل اشاره کرد و گفت: «در دولت قبل مشکلات فراوانی برای تهیه واکسن وجود داشت و این فشار‌ها و نبود واکسن، بهانه‌ای برای پذیرش FATF و برجام شده بود، اما با روی کار آمدن دولت جدید واردات واکسن شدت گرفت و میزان تزریق در یک روز به اندازه تعداد جمعیت کشور امارات متحده رسید، در حالی که زمانی می‌گفتند امارات همه مردم خود را واکسینه کرده، اما ما کاری نکرده‌ایم.»
در موضوع پیوستن ایران به پیمان همکاری‌های شانگ‌های هم گفته می‌شد که نپیوستن ایران به FATF مشکل ساز شده و به همین دلیل با درخواست ایران موافقت نمی‌شود. در حالی که چندی پیش ایران به این پیمان پیوست و FATF هم مانعی برای انجام این کار نبود.
دولت قبل ریشه همه مشکلات را ابتدا توافق هسته‌ای عنوان کرد و توانست با فشار اجتماعی و سیاسی اجازه آن را بگیرد. سپس همین بازی را در موضوع FATF پیاده کرد که البته، چون وعده و وعید‌های برجامی‌اش محقق نشده و نادرستی محاسباتش عیان شده بود، نتوانست کاری از پیش ببرد.
سید محمد صدر عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام و از حامیان تصویب لوایح FATF در گفتگو با سایت «انتخاب» و در پاسخ به این سؤال که آیا تحریم‌ها و مسئله عدم تصویب لوایح FATF از سوی ایران ممکن است مانعی بر سر راه همکاری‌های آتی ایران و چین در بستر این سند همکاری اخیر باشد، گفته بود: «از آنجایی که مسئله FATF مربوط به روابط بانکی در عرصه جهانی است، لذا نمی‌شود بدون پذیرش FATF به راحتی همکاری‌های اقتصادی و تجاری در عرصه جهانی داشت و ما برای تسهیل در امور خود نیازمند آن هستیم وگرنه مشکلات به قوت خودشان باقی خواهند ماند.»
همان روز، محمدجواد ظریف وزیر امور خارجه وقت نیز با حضور در کلاب هاوس با هدف پاسخ به سؤالات درباره سند همکاری ایران و چین با تأکید بر اینکه همین الان هم مشکلاتی که درباره FATF داریم مانع همکاری ما با روسیه و چین می‌شود، گفت: «حتی اگر نگاه به شرق داشته باشیم، تحریم و FATF مانع هستند».
سپس عباس عبدی کارشناس سیاسی اصلاح طلب در یادداشتی در روزنامه «اعتماد» درباره سند همکاری ایران و چین نوشت: «بدون حضور در FATF آنان (چینی‌ها) با ما همکاری نخواهند کرد. اصولاً با کشوری همکاری راهبردی می‌کنند که در مسیر نظام بین‌المللی باشد... شرط لازم این همکاری ورود نسبی به ساختار نظام بین‌الملل است، اگر این را نمی‌خواهید یا نمی‌پذیرید، وارد همکاری راهبردی با چین نشوید که فقط اتلاف وقت است».
حال آیا همکاری‌ها با چین پیش نمی‌رود؟ همه مواضع بهانه بود تا FATF تحمیل ایران شود.
دیدگاه تان را بنویسید