ویژگی‌های حداقلی یک توافق مطلوب
کانال تلگرامی اندیشکده راهبردی تبیین نوشت: طبق اخباری که از منابع نزدیک به مذاکرات هسته‌ای منتشر می‌شوند، فرایند مذاکرات پیشرفت قابل توجهی داشته و طرفین به حصول توافق بیش از هر زمان دیگری نزدیک هستند. پرسشی که در این مرحله مطرح می‌شود این است که توافق احتمالی چه ویژگی‌هایی باید داشته باشد تا مطلوبیت‌های ایران تأمین شوند؟
توافق باید موجب لغو تحریم‌ها به صورت موثر شود؛ موضع اساسی ایران در دور جدید مذاکرات که جهت به اصطلاح «احیای برجام» انجام می‌شوند، لغو تحریم‌هایی است که طرف غربی به ویژه ایالات متحده متعهد به لغو آنها بوده است. لذا یکی از ویژگی‌های توافق جدید باید لغو موثر تحریم‌های ضدایرانی به گونه‌ای قابل راستی‌آزمایی باشد.
توافق باید تضمین‌های مناسب را ارائه دهد؛ بنا بر تجربه، یکی از اثرات نامطلوب توافق احتمالی هسته‌ای، شرطی‌سازی فضای جامعه به ویژه در حوزه اقتصادی است. هرگونه نقض عهد مجدد از سوی طرف غربی، ضربه‌ای به مراتب بیشتر بر پیکره اقتصاد ایران وارد خواهد کرد. کنترل این پیامد نامطلوب علاوه بر پرهیز از «مدیریت برجامی» در فضای داخل، اخذ تضمین‌های مناسب از طرف مقابل برای جلوگیری از نقض عهد یا حداقل افزایش هزینه‌های آن را می‌طلبد.
توافق باید ظرفیت هسته‌ای کشور را حفظ کند؛ باید توجه داشت که مذاکرات نه برای محدودسازی ظرفیت هسته‌ای ایران، بلکه به منظور ایجاد اطمینان نسبت به ماهیت صلح‌آمیز آن است. لذا هر توافقی باید با فرض بهره‌مندی کامل ایران از حقوق خود طبق معاهده عدم اشاعه هسته‌ای باشد.
اجرای موثر توافق نباید منوط به تسری به دیگر حوزه‌ها باشد؛ توافق هسته‌ای باید هسته‌ای باشد و اجرای موثر آن منوط به اقدام یا مذاکره در دیگر حوزه‌ها مانند سیاست‌های منطقه‌ای ایران نباشد. به ویژه طرف‌های مقابل باید متعهد شوند که به بهانه مسائل منطقه‌ای و غیره اقدامات خصمانه‌ای انجام ندهند که انتفاع ایران از توافق را تحت‌الشعاع قرار دهد.
با یک دید واقع‌بینانه، ویژگی‌های بیان شده، حداقلی و برای انتفاع ایران ضروری هستند. هرگونه توافقی بدون این ویژگی‌ها سرنوشتی به غیر از برجام نخواهد داشت.
*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.
دیدگاه تان را بنویسید