سکوت رمزآلود و 30 ساله رقیب شماره یک عابدزاده!

به گزارش "ورزش سه"، در دهه های 60 و 70 و در فوتبال نوپای ایران بعد از انقلاب، فدراسیون های وقت انواع و اقسام برنامه ریزی های مختلف را برای برگزاری مسابقات در سطح استانی و ملی انجام داده و تقریبا هر سبک تورنمنتی را برگزار کردند تا اینکه شاید از سال 74 بود که یک فرمت لیگ سراسری دیگر آغاز شد و تا امروز تقریبا با همان سر و شکل ادامه یافته است. مسابقات کشوری با حضور تیم های منتخب هر استان، سوپرجام، لیگ قدس، مسابقات جداگانه برای هر استان، مسابقات سراسری اما با دو گروه و ... خلاصه هزار و یک روش امتحان شد تا در نهایت همانند سایر کشورهای دنیا، حکم به برگزاری لیگ دوره ای با حضور سهمیه های هر استان در قالب تورنمنتی کشوری داده شد.

علیرضا ریاضیات؛ نفر سمت چپ در تصویر که اصلا علاقه ای به صحبت با هیچ رسانه ای ندارد.

در اواسط دهه 60 اما لیگ سراسری قدس با حضور منتخبی از هر استان از حساسیت بالایی در فوتبال کشور برخوردار بود. تیم های تهران الف و ب، منتخب اصفهان، خوزستان، دو استان آذربایجان و ... تورنمنتی برای رشد و معرفی استعدادهای جوان در فوتبال کشور بودند.

اما تیم منتخب اصفهان در آن مقطع یکی از مدعیان لیگ قدس محسوب شده و بازیکنان باکیفیتی چون مرتضی صلابتی، شهریار قاسمپور، حمید معماریان، عیسی عساکره، عباس سروری و ... را در اختیار داشت. اما این تیم درون دروازه سنگربان های بزرگ و باکیفیتی در اختیار داشت و از این حیث در فوتبال کشور بی رقیب بود.

سال 1367- لیگ چهارم قدس

علیرضا ریاضیات جایگاه شماره یک را در اختیار داشت و در سال های ابتدایی حتی احمدرضا عابدزاده 18- 19 ساله ذخیره او بود. از این تیم در ادامه حسین پوردایی نیز درون دروازه ظهور کرد، اما در ادامه این تنها عابدزاده بود که توانست به بازی در بالاترین سطح برای بیش از یک دهه ادامه دهد.

در دومین دوره رقابتهای  لیگ سراسری قدس در سال ۱۳۶۵، قدرتی غیرمنتظره در فوتبال ایران ظهور کرد و در نهایت به عنوان قهرمانی نیز دست یافت. منتخب اصفهان روی نیمکت نام های سرشناسی چون بهرام عاطف و رسول کربکندی را در اختیار داشت و در پایان آن فصل در رقابت های سراسری فوتبال کشور مقام اول را از آن خود کرد.

البته نباید فراموش کرد تیم های تهران الف و تهران ب در آن دوره شرایط چندان خوبی نداشتند و بدون در اختیار داشتن بسیاری از ستاره های خود پای به میدان گذاشتند. بعد از اتفاقات عجیب و تاریخی در اردوی تیم ملی در رقابتهای آسیایی ۱۹۸۶ سئول و استعفای 14 بازیکن از حضور در ترکیب تیم ملی ایران، تهران الف و تهران ب با تیمی نصفه و نیمه روانه مسابقات شد و در نهایت برابر منتخب اصفهان حرفی برای گفتن نداشتند.

تابستان سال ۱۳۶۶- تیم منتخب اصفهان

این تیم با هدایت بهرام عاطف در مرحله گروهی از سد تهران ب گذشت و در فینال نیز منتخب آذربایجان شرقی را مغلوب کرد تا در آن مقطع به عنوان قهرمانی دست یابد. حضور علیرضا ریاضیات و احمدرضا عابدزاده در ترکیب این تیم در آن دوره نقش مهمی در قهرمانی منتخب اصفهان در لیگ قدس سال 65 داشت.

با استعفای بازیکنان از تیم ملی، فرصت حضور دروازه بان های جوان در رختکن ایران فراهم شده بود. پس احمدرضا عابدزاده 22 ساله با تصمیم و اعتماد پرویز دهداری در اوج بی تجربگی سنگربان شماره یک شد و البته علیرضا ریاضیات نیز فرصت حضور در اردوی تیم ملی را پیدا کرد. البته عابدزاده در این میان پله های ترقی را بسیار سریع تر طی کرد و برای 12 سال هر وقت سالم بود شماره یک تیم ملی را از آن خود می‌کرد. اما علیرضا ریاضیات در ادامه فرصت چندانی برای درخشش پیدا نکرد و در نهایت به تدریج از صحنه اول فوتبال محو شد.

ورزشگاه پیر تختی ١٣٦٦- دومین سالی که تیم منتخب اصفهان قهرمان شد

احمدرضا عابدزاده یک بار در دهه 70 در مورد نسل جدید دروازه بان های آن مقطع فوتبال ایران با ادبیات نه چندان دوستانه ای صحبت کرد و مدعی شد بازیکنان امروزی خیلی راحت به لباس تیم ملی ایران می رسند. احمدرضا در آن مقطع مدعی شد در دورانی که برای حضور در تیم های بزرگ تلاش می کرد، خبری از مربی درواز‌ه‌بانی در فوتبال نبود. او و علیرضا ریاضیات صبح زود از خانه بیرون رفته و در منطقه تاریخی و توریستی کوه صفه اصفهان آنقدر تمرین می کردند که بیهوش می شدند، اما حالا بازیکنان با چند بازی خوب خیلی راحت به تیم ملی می رسند.

احمدرضا عابدزاده در دوره اول لیگ سراسرى قدس یعنى سال 64 و  ذخیره علیرضا ریاضیات در تیم منتخب اصفهان بود، اما در ادامه این عابدزاده بود که با کمک رسول کربکندی به تیم ملی رسید و البته چند سال بعد مدعی شد سال 64 حتی کفش‌ های علیرضا ریاضیات را نیز واکس زده است. در واقع عابدزاده همیشه از نقش علیرضا ریاضیات و رسول کربکندی در پیشرفت خود صحبت کرده و حتی سه دهه قبل و پیش از تقابل با لباس پرسپولیس در مقابل ذوب آهن تحت هدایت کربکندی، دست او را نیز به نشانه احترام بی حد و حصر بوسید.

عابدزاده همیشه به نیکی از  علیرضا ریاضیات و رسول کربکندی یاد کرده و سال 75 اینگونه به سرمربی سابق خود احترام گذاشت

با کریم قنبری، یکی از ستاره های سابق فوتبال اصفهان در مورد علیرضا ریاضیات صحبت کردیم. به اعتقاد او این دروازه بان از نظر فنی از عابدزاده بهتر بود، اما تلاش و ممارست شدید احمدضا و روحیه مثال زدنی او در نهایت باعث رسیدن عابدزاده به تیم ملی شد. شاید شخصیت آرام ریاضیات در نهایت سدی برای پیشرفت این سنگربان در اواسط دهه 60 شد و اجازه نداد او در تیم ملی نیز نام خود را مطرح کند.

اما چند روز قبل بالاخره شماره ای از علیرضا ریاضیات پیدا کرده و برای دقایقی با او همکلام شدیم. عجیب اینجا بود که این دروازه بان قدیمی حتی تمایلی به یک کلام صحبت کردن در مورد فوتبال و اتفاقات سال های اخیر نداشت. علیرغم روی خوش و استقبال از تماس، علیرضا ریاضیات تاکید کرد به جز بازی های تیم ملی ایران هیچ مسابقه ای را دنبال نمی‌کند و اصلا تمایلی به حرف زدن در مورد فوتبال و حواشی آن ندارد.

قهرمانی منتخب اصفهان در پاییز سال ۱۳۶۷ در سومین دوره از مسابقات لیگ قدس- هم احمدرضا عابدزاده و هم علیرضا ریاضیات در این تصویر حضور دارند.

درخواست ما برای مصاحبه و قرار ملاقات حضوری نیز پاسخی منفی داشت تا سکوت سنگربانی که هیچ کس متوجه نشد چگونه و چه زمان از دنیای فوتبال خداحافظی کرد، همچنان ادامه دار باقی بماند. به هر حال علیرغم عدم تمایل خود علیرضا ریاضیات به صحبت در مورد فوتبال، در تاریخ نانوشته و شفاهی فوتبال ایران از او به عنوان دروازه بانی یاد می شود که حتی در مقطعی احمدرضا عابدزاده را نیز نیمکت نشین خود کرده بود.