سرباز های جدیدی که مهره‌های فرهاد شدند

به گزارش "ورزش سه"، اینکه شما بهترین خط دفاعی لیگ را در اختیار داشته باشید و ناگهان در حساس ترین مقطع فصل و در کورس قهرمانی دو ستون اصلی خود را از دست بدهید، باعث به هم خوردن تمرکز تیمی و افزایش ضعف در خط دفاعی تیم می شود اما حداقل تاکنون و تا هفته بیست و دوم، این گزاره درباره تیم فرهاد مجیدی صحیح نبوده است.

سیاوش یزدانی و حسین مرادمند دو مدافع شاخص در ترکیب استقلال به شمار می روند که حضور آنها، نظم خاصی را به دژ دفاعی تیم فرهاد داده بود و به اعتقاد بسیاری از کارشناسان، این دو توانایی حضور در تیم ملی را داشتند که البته در این میان تنها یزدانی توانست حضور در ترکیب تیم اسکوچیچ را تجربه کند.

با قطعی شدن جدایی این دو بازیکن، تمامی پلن های ممکن برای تقویت خط دفاعی استقلال روی میز قرار گرفت. آبی پوشان ابتدا روی به گزینه های داخلی و تیم های پایه خود آوردند و سپس به سراغ گزینه های خارجی رفتند. در میان چند بازیکن آزادی که به مجیدی معرفی شد، این رافائل سیلوا بود که توانست نظر مثبت کادرفنی آبی ها را به دست آورده و به این تیم بپیوندد.

با این حال، استقلال قبل از آن مجبور بود تا در سه دیدار مهم برابر فجرسپاسی، نساجی و گل گهر، بدون تقویت تیمش بازی کند. بازگشت عارف غلامی موهبت بزرگی بود که در بهترین زمان ممکن نصیب استقلال و مجیدی شد. مدافعی که در دیدار جام حذفی برابر پرسپولیس دچار پارگی رباط صلیبی شده بود، درست در زمانی به میادین بازگشت که داشتن یک مدافع، از نان شب نیز برای آبی ها واجب تر بود.

بازگشت عارف غافلگیر کننده بود. انتظار نمی رفت که این بازیکن پس از آسیب دیدگی سختی که گرفتارش شده بود با این آمادگی بالا در زمین مسابقه حاضر شود ولی او در دو دیدار برابر نساجی و گل گهر درخشان ظاهر شد تا کمی از نگرانی های فرهاد مجیدی از این بابت کاسته شود.

البته استقلال در این میان مجبور به تغییر پست روزبه چشمی نیز شد. مدافع آبی پوشان که ذاتا یک هافبک دفاعی است، جور مدافعین سرباز تیمش را کشید و در قلب خط دفاعی ایستاد. بازیکنی که توانست به کمک دانشگر و غلامی، نتایج خوبی را رقم زده و باعث پیروزی تیمشان شود.

نباید در این میان به راحتی از نقش محمد دانشگر عبور کرد. مدافعی که امسال برخلاف سال های گذشته، کاملا بدون حاشیه و در خدمت تیم ظاهر شده و اصطلاحا سرش به کارش گرم است و تمرکزش را روی فوتبالش گذاشته است. بازیکنی که حتی در دیدار برابر گل گهر نیز به هر زحمتی بود، با وجود مصدومیت تا پایان نیمه نخست بازی کرد اما شدت آسیب دیدگی او باعث شد دیدار برابر صنعت نفت را از دست بدهد.

حالا با اضافه شدن رافائل سیلوا، توان دفاعی استقلال کمی افزایش یافته و هواداران این تیم می توانند امیدوار باشند که نگرانی هایشان بابت خط دفاعی برطرف شود. نکته جالب توجه درباره تیم مجیدی این است که پس از جدایی یزدانی و مرادمند، استقلالی ها در دیدارهایشان کمترین موقعیت گل را به حریفان خود داده اند که البته دیدار با گل گهر خارج از این نظریه است.

نگاهی به بخت های گلزنی فجرسپاسی، نساجی و صنعت نفت نشان از این دارد که خط دفاعی استقلال بدون دو مدافع سرباز خود نیز عملکرد رو به رشد و قدرتمند خود را ادامه داده است. در واقع نظم تیمی و ساختاری که مجیدی در خط دفاعی تیمش ایجاد کرده، توانسته بدون دو ستون اصلی خود، آن صلابت همیشگی را ادامه دهد.

البته نباید از این نکته غافل شد که استقلال دیدارهای سخت و دشواری پیش رو دارد. آبی پوشان در دیداری که فینال لیگ بیست و یکم نیز قلمداد می شود، باید به مصاف نزدیک ترین رقیب خود پرسپولیس بروند. سپاهان، مس رفسنجان، فولاد و... دیگر تیم هایی هستند که خط دفاعی آبی پوشان بدون یزدانی و مرادمند باید برابر آنها محک بخورند.

بجز دیدار برابر پرسپولیس که پنج شنبه برگزار می شود، استقلال برای سایر دیدارها زمان کافی برای افزایش هماهنگی میان خط دفاعی و بازیکنی چون رافائل سیلوا با دانشگر، غلامی و چشمی را دارد. ضمن اینکه آسیب دیدگی دانشگر در حال بهبود است و به نظر می رسد که او مشکلی برای حضور در دیدار برابر پرسپولیس نداشته باشد.

به عنوان نتیجه گیری کلی؛ استقلال در غیاب یزدانی و مرادمند نیز راه خودش را می رود و در خط دفاعی بی اشتباه ظاهر شده است. این نکته مثبت داستان است و نکته نگران کننده نیز حریفان قدرتمندی است که آبی ها در ادامه با آنها روبرو می شوند. اگر خط دفاعی استقلال بتواند برابر پرسپولیس نیز بی نقص کار کند، آنها مهمترین چالش سر راه خود را پشت سر گذاشته و با استفاده از تعطیلات لیگ، می توانند به حداکثر آمادگی دست پیدا کنند.