پنج نکتهای که از حذف سپاهان آموختیم
مدیران سپاهان باید به دنبال پاسخهایی برای دلایل ناکامیهای ادامه دار تیم فوتبال این باشگاه باشند.
به گزارش "ورزشسه"، روندی که سپاهان با محرم نویدکیا در شروع راه در پیش گرفت، بسیار امیدوارکننده بود؛ آنها بازی به بازی بهتر میشدند و از هفته چهاردهم تا هفته سیام لیگ بیستم با 14 پیروزی و 3 تساوی توانستند پشت سر پرسپولیس با 65 امتیاز بیشترین میانگین امتیازی یک تیم دوم را در تاریخ لیگ برتر به نام خودشان بزنند.
با همین روند هم بود که سپاهان علیرغم جدایی سه بازیکن کلیدیاش (پیام نیازمند، محمد محبی و احسان حاجصفی) در لیگ بیستم به عنوان جدیترین مدعی وارد لیگ بیست و یکم شد، اما با وجود شروع خوبی که تا پایان هفته سوم داشت، در ادامه مسابقات تیم پرفراز و نشیبی را شاهد بودیم که نه در دفاع توانست عملکرد تیمی که مدعی قهرمانی است را داشته باشد و نه در حمله آنها توانستند به صورت مداوم گلزنی کنند.
نتیجه اینکه ادامه همین روند سبب حذف سپاهان از جام حذفی شد و در همین روزها بود که امید به قهرمانی در لیگ برتر نیز از دست رفت تا فقط آسیا بماند. در آسیا هم البته علیرغم تغییری که در دستیاران نویدکیا ایجاد شده بود، نسخه کوچک شدهای از لیگ برتر را دیدیم؛ تیمی که شروع خوبی داشت، ولی هیچ وقت نتوانست انسجام لازم برای موفقیت را داشته باشد؛ اما چرا؟
موارد زیر شاید نکتههایی باشد که بتواند به فوتبال ایران و همینطور سپاهان برای تغییر شرایط در آینده کمک کند:
*ظاهرا هیچ تیم پرستارهای تضمین موفقیت نیست و عنوان مهمترین عضو یک باشگاه فوتبال به سرمربی میرسد. در ظاهر انگار سپاهان پرمهرهترین تیم فوتبال ایران است، اما به هر ترتیب این مهرهها در فصل جاری برخلاف فصل گذشته نتوانستهاند در کنار هم مجموعه موفقی را تحت مدیریت محرم نویدکیا تشکیل بدهند. ضمنا در فوتبال ایران به موضوع "دستیار" بیشتر از چیزی که اهمیت دارد، پرداخته میشود. تجربه سپاهان که با اضافه شدن مارتینز یک مربی پرتغالی مشهور و جدایی علیرضا مرزبان و محمود کریمی همراه بود، این موضوع را خاطرنشان میکند که اضافه یا کم شدن دستیار آنطورها هم که در موردش بحث میشود خیلی اثرگذار نیست!
*در هر تورنمنت هر تیمی باید یازده بازیکن اصلی خود را بشناسد و نمیتوان هیچ تورنمنتی را با شک و گمانهزنی در مورد پستها و تغییرات زیاد شروع کرد و ادامه داد؛ چرا که نتیجه همین چیزی میشود که اکنون در سپاهان میبینیم. محرم نویدکیا در عربستان هم ابهام بزرگ آرایش تیمش که انتخاب از میان شهریار مغانلو و سجاد شهباززاده یا استفاده از هر دوی آنها به صورت همزمان بود را به همراه داشت. در خط دفاعی هم این سوال مطرح است که چرا با وجود عملکرد ضعیف نژادمهدی و گولسیانی از عزتپورقاز و مهدیزاده استفاده نشد و اگر اینها از نظر بدنی و ذهنی آماده نیستند، چرا به فکر جایگزین برای آنها نشده است. در خط میانی و هجومی هم در طول فصل شاهد چینشهای متفاوتی بودهایم که ثبات را از سپاهان گرفت؛ موضوعی که در فصل گذشته شاهدش نبودیم و از هفته سیزدهم کادر فنی به ترکیب یازده نفر اصلی خود دست یافته بود.
*سپاهان به عنوان تیمی که از نظر مالی توانایی خرید بازیکنان خارجی مناسب را برای حضور موفق در لیگ قهرمانان آسیا داشت، با اصرار محرم نویدکیا بر توانایی بازیکنان فعلیاش و شاید باور اغراقآمیز به آنها سبب شد تا با تیمی در مسابقات شرکت کند که مدافعان سهلانگار و حملهورانی بیدقت داشت. در صورتی که ادمیلسون و اولونگا ستارههای گروه چهارم مسابقات بودند و تاوامبا و ذی لوئیس هم در التعاون درخشیدند، چه خوب میشد که اگر سپاهان نیز بازیکنانی به خدمت میگرفت که بتوانند به اصطلاح فوتبالیها توانایی در آوردن یک مسابقه را داشته باشند.دیشب با همه کاستیها، این کیفیت بازیکنان خارجی بود که سرنوشت مسابقه را به نفع الدحیل رقم زد.
*با وجود نمایشهای تهاجمی و چشمنوازی که از سپاهان دیدیم، اما برای حضور موفق در هر تورنمنتی باید به ابزار دفاعی مجهز(تاکتیکی و نفری) باشید. مدافعان باهوش و سریع و در سطح ملی نیاز سپاهان برای موفقیت در آسیا بودند.اگر به گل آخر الدحیل، اقدام به دریبل ادمیلسون و جاماندن مدافعان توجه کنید، همه چیز دستتان میآید که دقیقا درباره چه چیزی حرف میزنیم. درلیگ قهرمانان با توجه به توانایی خرید تیمهای متمول آسیایی نمیتوانید با بازیکنان سطح لیگ برتر به موفقیت خاصی برسید.
*در پایان حتما باید به این موضوع هم اشاره کرد که موفقیت به صورت تصادفی به دست نمیآید. نمیتوان انتظار داشت سپاهان پس از چند سال غیبت در آسیا به یکباره عملکرد درخشان سال 2007 را تکرار کند. برای رسیدن به موفقیت باید در باشگاه ثبات وجود داشته باشد. اگر کمی منطقی باشیم پیش بینی موفقیت برای تیمی مانند الدحیل که تجربیات متفاوتی را در سالهای اخیر در لیگ قهرمانان آسیا از سر گذارنده و حالا با پشتوانه همین تجربیات در گروهش با اقتدار اول شده، بسیار بیشتر از سپاهانی است که محرم نویدکیا نفر اول کادر فنی آن حضور مداوم در لیگ قهرمانان آسیا را اولین گام برای کسب موفقیت در این تورنمنت بسیار مهم ارزیابی میکند و البته که بیراه هم فکر نمیکند.
**اینکه عدم موفقیت سپاهان، منجر به حذف محرم نویدکیا از فوتبال ایران شود به هیچوجه خوشایند نیست. او یک صدای متفاوت و یک کاراکتر خاص برای کلیت فوتبال ما محسوب میشود و کاش مسیر او در این فصل چنین با بداقبالی و تصمیمات فنی – مدیریتی گاها نادرست پیش نمیرفت. او که از فرصت مناسب برای تغییر شرایط به سود خود استفاده نکرده حالا در شش هفته لیگ این فرصت را دارد تا بار دیگر شایستگی خود را به نمایش بگذارد.
دیدگاه تان را بنویسید