سوال از یحیی؛ چرا امیری بله و شجاعی نه؟
شاید هیچ کدام از هواداران پرسپولیس انتظار نداشتند شماره ۱۹ تیم شان را در نیمه نخست بازی با ذوب آهن در ترکیب ببینند.
امیری که پس از بازی تیم ملی با کره جنوبی در نوروز مصدوم شده بود از شرایط بازی کاملا دور شد و در این هفته تنها در دو تمرین به صورت کامل شرکت کرد و بازی کردن او در اصفهان، بیش از چند دقیقه اصلا منطقی به نظر نمیرسید.
با این حال امیری با مصدومیت سعید آقایی از دقیقه ۳۵ وارد زمین شد؛ احتیاط و ترس از تشدید مصدومیت در بازی او مشهود بود و سعی میکرد در درگیریهای فیزیکی شرکت کمتری داشته باشد اما در نهایت در دقیقه ۹۰ چیزی که میترسید را تجربه کرد و با برانکارد و با شکل ناراحت کنندهای از زمین خارج شد.
وحید امیری نتوانست بازی با ذوب آهن را تمام کند تا پرسپولیس چند دقیقه دهنفره شود و فصل نیز برای امیری به اتمام برسد.
این عجله در بازی دادن مصدومها در همین فصل نیز اتفاق تلخی را برای امید عالیشاه رقم زده بود اما کادر پرسپولیس از این اتفاق درس نگرفت. عالیشاه که پیش از بازی سوپرجام با فولاد که در سیرجان برگزار میشد تنها در دو تمرین گروهی و آن هم نه در همه بخشها حاضر شده بود با عقب افتادن پرسپولیس مقابل فولاد به بازی رفت که نتیجه این کار عجولانه تشدید مصدومیت شماره ۲ سرخها و دور شدن بیش از سه هفتهای او بود.
بازی دادن به امیری در شرایطی رقم خورد که سرخها علی شجاعی را نیز داشتند و میتوانستند از او در دفاع چپ بهره ببرند اما در تصمیمی عجیب امیری به بازی رفت. کاملا واضح است که سلامتی و آینده فوتبال یک بازیکن از نتیجه یک بازی اهمیت بیشتری دارد.
دیدگاه تان را بنویسید