نکونام راز توقف پرسپولیس را به همه می‌گوید! (آنالیز)

به گزارش "ورزش سه"، شاید با این تعداد ستاره هجومی و چهره‌های سرشناس، سرمربی فولاد می‌توانست شکل دیگری را برای بازی تیمش انتخاب کند. شکلی غیر از برخوردهای پرتعداد، ایجاد تراکم، اتلاف وقت و جلوگیری از شکل‌گیری بازی تیم حریف. فولاد با این روش شانس بیشتری برای پیروزی داشت و شاید تحسین کارشناسان را هم برمی‌انگیخت اما از آن طرف ریسک بیشتری را هم متحمل می‌شد و امکان داشت بدون امتیاز، ورزشگاه آزادی را ترک کند.

با چند مولفه می‌توان نمایش فولاد را تعریف و بررسی کرد؛ اینکه بازیکنان فولاد خط دفاعی چند بار ضربه بی هدف برای دفع به توپ زدند؟ چند بار و چند دقیقه بازی به دست شاگردان نکونام متوقف شد؟ و البته یک موضوع جذاب دیگر برای بررسی: تعداد و مکان خطاها.

با نگاهی به این بازی آشکارا می‌توان دریافت که فولاد تلاش می‌کند مانع از شکل‌گیری بازی پرسپولیس شود. هر پرسپولیسی که در زمین خودی صاحب توپ می‌شود، ناگهان دو سه فولادی را روبه‌روی خود می‌بیند که با سرعت و بی‌پروا به او نزدیک می‌شوند تا اثری روی توپش بگذارند، او را مجبور به انتقال پاس با دقت حداقلی کنند یا اگر هم نشد، با انجام خطا، بازی را از جریان بیاندازند.

فولاد در بازی با پرسپولیس 25 خطا انجام داد که یک رکورد را به شاگردان جواد نکونام می‌دهد. این در حالی است که تعداد خطای بازیکنان پرسپولیس در جریان این بازی حتی دو رقمی هم نشد.

نکته جالب این است که تیم میهمان 16 خطا را در زمین پرسپولیس انجام داد و تنها 9 بار در زمین خودی خطا کرد اما این تنها نکته جالب از خطاهای بازیکنان فولاد نیست.

فولاد تنها دو بار در یک‌سوم دفاعی مرتکب خطا شد.

گراف مکان خطاهای بازیکنان فولاد نشان می‌دهد که آنها تنها دو بار در یک‌سوم دفاعی خودی مرتکب خطا شدند؛ یک بار در نخستین دقیقه بازی که نشان داد فولاد با چه رویکردی وارد زمین شده و بار دیگر در دقیقه 34 که با شوت مهدی ترابی همراه شد و دروازه فولاد را تا آستانه فروپاشی پیش برد.

به نظر می‌رسد جواد نکونام پیش از شروع مسابقه به بازیکنان هشدار داده بود که بهتر است خطاها را در زمین حریف انجام دهند و به پرسپولیس ضربه ایستگاهی در یک‌سوم دفاعی خودی ندهند چرا که شانس گلزنی این تیم را به شکلی قابل ملاحظه افزایش می‌دهد. دستور دیگر احتمالا این بوده که فولاد به پرسپولیس کرنر هم ندهد تا به این‌ترتیب پرسپولیس تنها صاحب چهار ضربه ایستگاهی در محل‌های مهم بشود (دو کاشته و دو کرنر).

سروش رفیعی و میلاد سرلک بیشترین خطا را در بازی با فولاد متحمل شدند.

از بین 25 خطایی که فولاد در ورزشگاه آزادی مرتکب شد، 23 خطا در محلی غیر از یک‌سوم دفاعی این تیم انجام شد که خطر خاصی را روی دروازه این تیم ایجاد نمی‌کرد. همچنین بازیکنان سفیدپوش با وسواس خاصی تلاش می‌کردند با بازیکنان پرسپولیس برخوردی را انجام دهند که یک خطای ساده به نظر برسد و کارت داور را به دنبال نداشته باشد.

میلاد سرلک و سروش رفیعی دو بازیکنی بودند که جواد نکونام دستور توقف آنها به هر قیمتی را صادر کرده بود. لحظه‌ای که توپ به سرلک می‌رسد، دو بازیکن فولاد روی پایش می‌روند و هرطور که شده قصد دارند روی توپ یا بدنش تاثیر بگذارند و مانع از ارسال پاس بعدی بشوند. همین اتفاق در مورد سروش هم رخ می‌دهد. نکونام تصور می‌کند آزاد گذاشتن این دو، مهمترین اشتباه در جلوگیری از ساخت بازی پرسپولیس است.

مهدی ترابی و سعید صادقی دو بازیکن بعدی هستند که بیشترین خطا را متحمل می‌شوند. آنها تکنیکی‌ترین بازیکنان پرسپولیس هستند و در کناره‌ها حریف را آزار می‌دهند. نکته جالب اینکه ترابی چند دریبل را هم زد تا ستاره پرسپولیس در این بازی باشد.

در این صحنه بازیکن فولاد خارج از زمین دچار آسیب دیدگی شد اما کنار خط روی زمین افتاد تا بازی متوقف شود.

شاید نقد اصلی به یحیی گل‌محمدی این باشد که باوجود ستاره‌های خوش تکنیک و خلاق، نتوانسته این سد فولاد را باوجود اطلاع از نحوه بازی جواد نکونام بشکند. یحیی در تمام این مدت نشان داده به فلسفه بازی خود اعتقاد ویژه دارد و حتی بارها او و دستیارانش تاکید کرده‌اند که پرسپولیس نباید سبک بازی خود را تغییر بدهد و باید آن را به حریف تحمیل کند؛ استدلالی که حداقل در فصل جدید کارآمدی خاصی نداشته است.

از سوی دیگر اما تسری این نمایش فولاد به سایر تیم‌ها می‌تواند لیگ برتر ایران را از نظر خلق موقعیت و نمایش هجومی به‌شدت تحت تاثیر قرار بدهد. البته ماجرا فقط نمایش دفاعی و خشن نیست؛ بلکه در تعداد توقف‌های بازی و اتلاف وقتی است که باعث شد تا مهمترین بازی هفته دوم سرعت، موقعیت گلزنی و هیجان لازم را نداشته باشد؛ حتی باوجود یک دوجین ستاره هجومی که هر دو تیم داشتند.