مدعیان پوشالی علیه منافع ملی مشغول کارند!

گروه سیاست مثلث‌آنلاین: اصلاح‌طلبان در هر شرایطی سیاست را بر اساس موقعیت خود تحلیل می‌کنند؛ یعنی اگر در قدرت باشند، هر اقدامی ولو امضای یک توافق ضعیف می‌شود فتح‌الفتوح و اگر بر قدرت باشند، احیای همان توافقی که خود امضا کرده‌اند، می‌شود توافق بد! همیشه هم همین‌طور بوده‌اند و زمانی دست از تخریب برمی‌دارند که فقط خودشان در قدرت باشند و اداره همه امور را به دست گرفته باشند؛ انگار عرصه سیاست را ملک طلق پدری‌شان می‌دانند که اگر نیرویی جز خودشان در دولت یا مجلس باشد، گویی ارث پدری‌شان را خورده است. جمعی قدرت‌طلب که حاضرند برای قدرت، منافع ملی یک ملت را هم به بازی بگیرند و اصلا برایشان مهم نیست ماحصل اقداماتشان چه خسارت‌هایی به تمام مردم تحمیل می‌کند.

آنها همان‌هایی بودند که در سال94 صرفا برای آنکه تا پایان دولت اول روحانی با غربی‌ها به توافق رسیده باشند و بتوانند از این توافق به عنوان برگ انتخاباتی خود استفاده کنند، توافقی نیم‌بند و بدون ضمانت اجراهای لازم را امضا کردند و حتی وزیر خارجه وقت در مجلس گفت که تمام تحریم‌ها «لغو» شده است اما بعدها معلوم شد که تحریم‌ها نه «لغو» بلکه «معلق» شده است. همین یک اقدام از سوی عالی‌ترین مسئول دستگاه دیپلماسی کشور نشان داد که آنها فقط توافق را می‌خواستند و برایشان مهم نبود چه توافقی و با چه کیفیتی یا آنکه وجود مکانیزم ماشه به عنوان ابزاری در دست غربی‌ها که هر زمان بخواهند کل برجام را از بین ببرند از جمله مواردی است که می‌توان با استناد به آن گفت که برجامِ روحانی و ظریف یک توافق بد بود.

از طرفی خروج آمریکا در دوره ترامپ از برجام هم ماحصل بی‌ضمانت اجرا بودن برجام بود؛ وگرنه اگر دولت وقت طی گفت‌وگویی محکم و مقتدر با غربی‌ها خواستار وضع سازوکاری برای عدم خروج طرف‌های برجام از این توافقنامه می‌شد یا دستِ‌کم خروج هر یک از طرفین از برجام را بسیار پرهزینه می‌کرد؛ امروز شاهد این همه هزینه ناشی از خروج آمریکا از برجام و تحریم‌ها ظالمانه این کشور علیه کشورمان نبودیم.

حالا دولت رئیسی با تصمیم دیگر ارکان نظام به این نتیجه رسیده‌اند که برای رفع تحریم‌ها و سامان‌دهی اوضاع اقتصادی بهتر است برجام احیا شود زیرا دیگر نمی‌شود در محتوای آن دست برد که اگر قرار به چنین کاری باشد اساسا نیاز به انعقاد توافقی جدید است. برای تحقق این منظور هم چندماه است که تیم مذاکره کنونی مشغول مذاکراتی سخت با طرف‌های برجام است. طبیعی است هر انسانی که قدری دلسوز منافع ملی باشد باید از امضای توافق رضایت داشته باشد؛ به ویژه توافقی که دولت ایران به این سادگی هم تن به امضای آن نداده است و می‌بینیم که در صدد اخذ محکم‌ترین ضمانت‌ اجراهاست. در این شرایط اما اصلاح‌طلبان صرفا برای تحقق منافع جناحی خود شمشیر را از رو به بسته‌اند و چه توافق به دست آید و چه نیاید دولت را محکوم می‌دانند و دائم در توئیت‌ها یا گفت‌وگوهایی با زبان تمسخر سخن می‌گویند. مثلا عباس عبدی به تازگی با کنایه نوشته است: «می‌گویند متنی که روی میز است از هر نظر بهتر از برجام و متن‌های گذشته است. بسیار عالی تبریک می‌گوییم. زودتر امضا کنید».

اصلاح‌طلبان غافل از آن‌اند که وضعیت کنونی نتیجه اهمال دولت آنهاست؛ دولتی که همیشه با زبان تمسخر با منتقدانش روبه‌رو می‌شد؛ رفتاری که البته در حامیانش هم دیده می‌شود به نوعی لمپنیسم سیاسی بخشی از هویت سیاسی اصلاح‌طلبان شده است.