چشم امید فرزندان شیخ زکزاکی به حسینیه امام‌خمینی(ره)

حسینیه امام خمینی(ره) حالا بعد از دوسال دوباره حسابی شلوغ است؛ هرچند ماسک و شیوه نامه‌های سفت و سخت با ماست و دست‌اندرکاران در این قضیه خیلی سخت می‌گیرند اما دیدار رهبری از نزدیک موهبتی است که به همه این سخت گرفتن‌ها می‌ارزد. حالا که در ۲۴ ماه گذشته به در بسته خورده بودیم بیشتر قدر این لحظات را می‌دانیم، حتی اگر برای ورود کار به صف ایستادن کشیده باشد.

همین که وارد حسینیه می‌شوم، دیدن انبوه مهمانان خارجی مرا به سال ۹۸ و دیدار آقا با موکب‌داران عراقی و خادمان راهپیمایی اربعین می‌برد، انگار آن جمعیت فشرده، پرشور و بی تاب خادمی برای امام حسین (ع) تکرار شده است ‌به‌ویژه این‌که همه مهمانان امروز هم از ارادتمندان به اهل‌بیت هستند؛ اتفاقا آن روزها هم اواخر شهریور بود و حاج قاسم در کنار ما اما دیروز در حسینیه فقط یاد سردار با ما است. آنجایی که جوان سیاهپوست با لهجه عربی غلیظ نام حاج قاسم سلیمانی و ابومهدی المهندس را می‌برد و دوباره داغ شهادت آنها زنده می‌شود. 

وقتی علمای نیجریه و عراقی برای آقا سنگ تمام می‌گذارند، یاد رجزخوانی موکب‌داران عراقی می‌کنم که چطور با حمایت جانانه خود از جمهوری اسلامی‌ دشمن را روسیاه کردند. بعد از اظهار لطف غیر رسمی و هماهنگ نشده چند نفر نفر از مهمانان خارجی و شعرخوانی و تجدید عهد آنها با رهبر انقلاب، قاری سوره فجر را تلاوت می‌کند. جمعیت احسنت احسنت می‌گوید و‌ به آیه «یا ایتها النفس المطمئنه ارجعی الی ربک راضیه مرضیه» که می‌رسد، انگار روضه مجسم در رثای سیدالشهدا(ع) است و سکوت سنگینی بر حسینیه طنین می‌اندازد، در ایام اسارت اهل بیت، قاری نزدیک‌ترین سوره به امام حسین(ع) را تلاوت می‌کند و فضا در آستانه اربعین با او همراه می‌شود.

از ساعت ۹ که خودمان را به حسینیه امام رسانده‌ایم، حالا حوالی ساعت۱۱ است که حجت‌الاسلام رمضانی، دبیرکل مجمع جهانی اهل‌بیت(ع) پشت تریبون می‌رود تا گزارشی از هفتمین اجلاس مجمع عمومی این تشکل  جهانی به آقا بدهد، او می‌گوید مجمع جهانی اهل بیت از ثمرات انقلاب اسلامی است و ما از ۱۱۷ کشور مهمان داریم .  رأس ساعت ۱۱و۲۵‌دقیقه رهبر انقلاب سخنان خود را این‌طور شروع می‌کنند که این جلسه حقا و انصافا ممتاز و برجسته است، چون مظهر هماهنگی و هم افزایی جمع مشخصی از مسلمین است و تاکید می‌کنند هیچ‌کس در دنیا مثل اهل بیت پیامبر(ص)، این‌همه محبوبیت ندارد.

از آنجا که جمعیت حاضر در حسینیه متنوع و از همه ملیت‌ها و نژادهاست، آقا بار دیگر هندسه فکری انقلاب اسلامی را برای حضار مرور می‌کنند و می‌گویند، امام بزرگوار با الهام از قرآن به همه یاد داد خطوط فاصل غیرحقیقی میان جوامع اسلامی را کنار بگذارند و فقط یک خط فاصل یعنی مرزبندی دنیای اسلام با کفر و استکبار را قبول داشته باشند.

ایشان مصداق این حرف را هم حمایت از فلسطین از همان روزهای اول انقلاب می‌دانند که چطور سفارت رژیم صهیونیستی بلافاصله بعد از پیروزی انقلاب به سفارت فلسطین تبدیل شد. البته در باب فتنه انگیزی دشمن برای جنگ‌نمایی بین شیعه و سنی نکته مهمی را می‌گویند و تاکید می‌کنند چه کسی به قدر جمهوری اسلامی به مردم فلسطین و غزه کمک کرده است،‌ کشورهایی که از نظر مذهبی با آنها مشترک هستند، یک صدم این کمک را هم نکردند و حتی ضربه هم زده‌اند.   حضرت آقا در تحلیل خود از شرایط منطقه و جهان و مواجهه اسلام سیاسی و لیبرال دموکراسی غرب هم معتقدند خنثی کردن نقشه‌های جنایتکارانه آمریکا در کشورهای مختلف که یک نمونه آن داعش بود، باعث تبلیغات متراکم ایران‌هراسی و شیعه‌هراسی و متهم کردن ایران به دخالت در کشورهای دیگر شده است. حوالی ۱۲ظهر سخنان رهبری تمام می‌شود؛ برخلاف سال‌های قبل که آقا در حلقه مهمانان می‌ماندند و بحث‌ها خصوصی ادامه داشت، امسال به‌خاطر شرایط خاص کرونایی از این خبرها نیست و بلافاصله بعد از مراسم، جمعیت سالن را ترک می‌کنند اما ایران برای همه عراقی‌ها، سوری‌ها، لبنانی‌ها، آفریقایی‌ها و... معنای امید بخشی دارد که با سخنان دیروز ولی امر مطمئن می‌شوند،‌ خط فاصل بین ما فقط اسلام و کفر است، نه هیچ چیز دیگری.

مریم عاقلی - گروه سیاسی روزنامه جام جم