دیگر از فوق ستاره‌ها گل نمی‌خوریم (عکس)

به گزارش "ورزش سه" یکی از جذابیت‌های اصلی بازی برابر تیم‌های بزرگ دنیا برای تیم ملی ایران و هوادارانش، روبرو شدن با فوق‌ستاره‌های حریف است. فرصتی که در سالهای اخیر همواره در ترازی پایین‌تر از سطح فوتبال ایران نصیبش شده و بازی با بزرگان جهان معمولا در قالب رقابت‌های رسمی بوده و تا پیش از این اردو شاید بتوان تنها به بازی برابر سوئد، شیلی و برزیل به عنوان بازی‌های دوستانه با کیفیت یک دهه اخیر فوتبال ایران اشاره کرد.

با این حال نکته‌ای که در خصوص بازی برابر بزرگان فوتبال جهان و ستاره‌های آنها همیشه مشهود بوده، گل خوردن ایران از بزرگ‌ترین بازیکن و اصلی‌ترین ستاره حریفان بوده است. موضوعی که برخلاف همیشه این بار و در دو بازی دوستانه این اردو، تیم ملی از آن فرار کرد و برابر سوارز، والورده، نونیز و مانه گلی دریافت نکرد.

در دیدار مقابل اروگوئه، تیم ملی با دفاعی منسجم توانست ستاره‌های حریف را مهار کند و از نزدیک‌شدن آنها به دروازه تا جای ممکن جلوگیری کند. همین موضوع باعث شد تا والورده و نونیز از راه دور چندباری شانس خودشان برای باز کردن دروازه ایران را امتحان کنند و سوارز هم از روی ضربات ایستگاهی برای گلزنی مقابل ایران اقدام کند.

دیدار مقابل سنگال هم برای شاگردان سی‌کیو خوب پیش رفت و تیم ملی مقابل سادیو مانه، فوق ستاره سنگال که بی‌گمان یکی از ده بازیکن برتر جهان است گلی دریافت نکرد. این درحالی است که مهاجم اول الیو سیسه بارها برای باز کردن دروازه ایران به تکاپو افتاد اما مدافعین تیم و سیدحسین هربار با ایستادگی از گل خوردن مقابل بزرگ‌ترین بازیکن حریف اجتناب کردند.

این درحالی است که پیش از این تیم ملی در دیدار مقابل بزرگان فوتبال جهان اغلب دروازه خودش را توسط ستاره‌های شاخص تیم‌های حریف باز شده می‌دید؛

زلاتان ابراهیموویچ، فوق ستاره تیم ملی سوئد در دیدار دوستانه این تیم با ایران برابر ایران گل زد تا مهار این ستاره از عهده ملی‌پوشان خارج به نظر برسد؛ مرتضی پورعلی‌گنجی بعد از این مسابقه گفته بود عضله دوقلوی زلاتان اندازه چهارسر ران ما بود!

شادی کریستیانو رونالدو بعد از گلزنی از روی نقطه پنالتی مقابل ایران در جام جهانی 2006؛ این نخستین گل فوق‌ستاره پرتغالی دنیای فوتبال در جام‌های جهانی بود و از همین رو برای او ارزشی دو‌چندان داشت.

یکی از بزرگ‌ترین حسرت‌های فوتبالی ایران در ادوار مختلف جام جهانی شکست دقیقه نودی مقابل آرژانتین است. جایی که فوق‌ستاره فوتبال جهان، لیونل مسی در آخرین فرصتش برای باز کردن دروازه ایران با یک شوت دست‌نیافتی دروازه علیرضا حقیقی را فرو ریخت و با دستان بازش رهایی از چنگال مدافعین ایران بعد از 90 دقیقه را جشن گرفت.

ادین ژکو نیز به عنوان ستاره شاخص تیم ملی بوسنی مقابل ایران گلزنی کرد تا کلکسیون گل‌خوردن از فوق‌ستاره‌ها در جام جهانی 2014 تکمیل شود.

البته تیم ملی در گل خوردن از روی نقاط قوت و خاص بازیکنان حریف هم ید طولایی داشت که در این دو مسابقه از گزند آن نیز در امان بود.

دنی آلوز به عنوان یکی از متخصصین ضربات ایستکاهی در چهاردهمین دقیقه دیدار مقابل ایران در امارات یکی از زیباترین گل‌های دوران ورزشی خودش را به مهدی رحمتی و تیم ملی زد.

مهدی رحمتی روی این ضربه ایستگاهی هرچه به بدن و دستانش کش داد، در منحرف کردن توپ از رسیدن به کنج دروازه موفق نشد.

اسم ریکاردو کوارشما برای بسیاری از فوتبال‌دوستان جهان با ضربات بیرون‌پای این بازیکن عجین شده است؛ او هم مقابل ایران به مانند دنی آلوز توانست تخصصش را به رخ بکشد و یکی از زیباترین گل‌های جام را وارد دروازه ایران کند.

سینیشا میهایلوویچ به عنوان یکی از بهترین زنندگان ضربات ایستگاهی در دهه نود میلادی مقابل تیم ملی در جام جهانی 98 تک گل یوگوسلاوی را به ثمر رساند.