مقابله به مثل؛ ابزار ایران برابر غرب
در هفتههای اخیر شاهد دخالت برخی کشورهای خارجی در امور داخلی جمهوری اسلامی ایران بودیم و این بار بیپرواتر وآشکارتر از همیشه مبادرت به انجام این تخلف بینالمللی کردند. علت و دلیل این مداخلات این است که احساس میکنند مسیر حرکت جمهوری اسلامی ایران به سمت و سویی است که با حضور مشروع و قانونی خود سبب قطع منافع این کشورها است و این مساله باعث نگرانی آنها میشود.
دموکراسی در کشور ما طبیعتا همه متحدان دیکتاتور آنها را به چالش میکشد. رعایت حقوق اسلامی و حقوق بشر در ایران سبب بیآبرویی همه نظامها و رژیمهای دستنشانده آنها میشود. تاکید ما بر اصول حقوق بشر و تاکید ما بر منشور سازمان ملل متحد مبنی بر استقلال و تمامیت ارضی کشورها خودبهخود تبلیغات غلط تمام کشورهایی را که در چارچوب مقاصد آنها کار میکنند ابطال میکند. لذا آنها تصور میکنند مداخله در کشور ما میتواند از قرار گرفتن ایران در جایگاه واقعی خودش جلوگیری کند. در نتیجه هر چند وقت یکبار شروع به مداخله میکنند. این مداخلات انواع و اقسام مختلفی دارد و در قالب یک جنگ ترکیبی شاهد آن هستیم که با نظام جمهوری اسلامی ایران آغاز کردهاند.
این جنگ ابعاد مختلفی دارد؛ اعم از جنگ رسانهای، اقتصادی و.... در دوره ترامپ نیز شاهد بودیم که عربستان به صورت آشکار در کشور ما مداخله کرد و آشکارا به ترامپ وعده داد که از تحریم نفتی ما حمایت میکند و اگر آمریکا، صدور نفت ایران را به صفر برساند این خلأ نفتی را پر میکند. چنین اقداماتی، مشارکت در یک جنگ اقتصادی علیه ایران است. کمک به گروهکهای جداییطلب اعم از کمک مالی، سیاسی و تبلیغاتی همگی مداخلاتی است که میتواند به عنوان جرایم بینالملل محسوب میشود.
ما برای مقابله با این رفتار اهرمهای بسیار زیادی داریم که اگر تصمیم بگیریم از آنها استفاده کنیم، آنها پشیمان میشوند. یکی از آنها اهرم شکایت به مجامع بینالمللی است. هرجا جرم و مداخلهای دیدیم، باید نماینده آن کشور را فرا بخوانیم یا حافظ منافع آن کشور را احضار کرده و نسبت به آن اعتراض کنیم. این اقدام دو منفعت دارد؛ یکی این که جنبه تبلیغات و رسانهای پیدا میکند و جرم آنها علنی میشود و دیگری این که به عنوان یک شکایت ثبت میشود که آنها جرمی را انجام دادهاند.
مساله دیگر این که ما متناسب با مداخله آنها مقابله به مثل کنیم و ما هم وارد عرصه مشابه آنها شویم که در این صورت آنها زیانکننده اصلی خواهند بود. اگر ما در کشورهای آنها مشابه اقداماتی را که آنها انجام میدهند را انجام دهیم، آنها توان مقابله با این رفتار را نخواهند داشت. اخیرا هم برخی خبرگزاریها درباره برخی ابزار و امکانات جمهوری اسلامی برای تحت فشار قراردادن کشورهای مداخلهکننده، گزارشهایی منتشر کردهاند. یکی از این ابزار، رهاکردن مرزها برای حرکت مهاجرانی است که از افغانستان و سایر کشورهای همسایه میآیند تا این مهاجران به سمت اروپا بروند. یا این که حرکت آنها را برای رفتن به سمت کشورهای غربی تسهیل کنیم که این مساله معضل اجتماعی بزرگی برای آنها ایجاد میکند.
ابزار دیگر، بحث مواد مخدر است. جمهوری اسلامی ایران نقش بزرگی در مقابله با جرایم سازمانیافته از جمله قاچاق مواد مخدر و انتقال محمولههای قاچاق به سمت غرب و کشورهای اروپایی دارد و اگر ایران نقش خود را در این زمینه به خوبی ایفا نکند، اروپا در مواد مخدر غرق خواهد شد.
این ابزاری که به آنها اشاره شد، اقداماتی است که جمهوری اسلامی ایران به صورت روتین میتواند در مقابل اقدامات غربیها انجام دهد، اما مهمتر از این اقدامات، تداوم فعالیتهایی است که باعث رفتار اخیر کشورهای غربی و برخی متحدان منطقهای آنها در دخالت در امور داخلی جمهوری اسلامی ایران شده است. رفتاری که این روزها از سوی این کشورها مشاهده میکنیم رفتاری انفعالی است و ما بیش از این که به دنبال پاسخی در واکنش به رفتار آنها باشیم، باید به دنبال تقویت رفتاری باشیم که باعث چنین واکنشهایی از سوی آنها شده است. یکی از مهمترین کارهایی که ما باید در حال حاضر در منطقه انجام دهیم تداوم حضور فعالی است که در عرصههای سیاسی و اقتصادی داریم که خودبهخود باعث قطعشدن منافع آنها شده است.
پیام انقلاب اسلامی ایران، خروج آمریکاییها از منطقه است و این پیام، طرفداران زیادی پیدا کرده و در عراق تبدیل به یک مصوبه پارلمان شده است. ما خواستار توقف عادیسازی روابط با رژیم صهیونیستی هستیم و ملاحظه میکنیم که کشورهایی چون عربستان، جرات عادیسازی روابط با اسرائیل را ندارند. اینها ضرباتی است که آمریکا و متحدانش از جمهوری اسلامی ایران خوردهاند.
ما با پیشرفتهای نظامی خود کاملا بازار تسلیحاتی غرب را مختل کرده و با حذف هواپیماهای غربی از تجهیزات نظامی خود و توسعه موشک، عملا ضربه بزرگی به این کشورها زده و ناکارآمدی سیستمهای پدافندی غربی را آشکار کردهایم. جمهوری اسلامی ایران همچنین در عرصه صدور موشک و پهپاد به رقیبی برای کشورهای غربی تبدیل شده است.
اوباما میگفت شکست داعش، سه دهه طول میکشد و هدف آمریکا این بود که برای مدتهای طولانی با قضیه داعش بازی کند و پول کشورهای منطقه را بگیرد و به آنها سلاح بفروشد اما جمهوری اسلامی ایران و فرمانده شجاعش، سردار حاج قاسم سلیمانی در مدت سه سال طومار داعش را در هم پیچید.
بنابراین آنها ضربات زیادی از جمهوری اسلامی ایران خوردهاند و حرکت آنها و مداخله در امور داخلی جمهوری اسلامی ایران یک اقدام انفعالی است. انفعال، خود بهخود در جایگاه شکست است و هر کس دچار انفعال شد، زمینههای شکست خود را فراهم کرده و ما نباید فراموش کنیم که در یک موقعیت برتر قرار داریم.
جعفر قنادباشی - تحلیلگرمسائل بینالملل
دیدگاه تان را بنویسید