سرنوشت برجام چه می‌شود؟

تحریم‌های تازه و متقابل ایران و اروپا شرایط دیپلماتیک را سخت‌تر از گذشته کرده است و در این بین مشخص نیست که آیا به سمت تنش بیشتر با غرب می‌رویم و اصلا در این میان بحث احیای برجام جایی دارد یا خیر؟

یکی از تاثیرات مستقیم تحولات اخیر بر مسائل سیاست خارجی بوده است بخصوص با اعتراضاتی که در خارج از ایران صورت گرفت و برخی کشور های اروپایی نیز از آن حمایت کردند و مشخصا نیز اعلام شد که نباید منتظر برجام ماند بنظر می رسد دیگر فاتحه برجام خوانده است.کاخ سفید نیز اعلام کرده است که دنبال احیا برجام نیست و سفیر آلمان هم در این بین از سوی باقری کنی احضار شده است؛این یعنی تنش در بالاترین سطح چند ماه اخیر اما ابهام وضعیت آینده سیاست خارجی و تاثیرات شکست برجام تاکنون هنوز هم عیان نیست و پس از پایان تحولات اخیر و بازگشت آرامش نسبی به جامعه و بازگشت سوژه های خبری به سوی سیاست خارجی و اقتصاد مشخص خواهد شد که دقیقا چه اتفاقی افتاده است.

زمانی که دولت رئیسی بخصوص در حوزه اقتصاد متوجه شود که در واقعیت جامعه ایران چه اتفاقی افتاده و چه فرصتی از دست رفته است شاید نگاه ها دوباره به سوی بازخوانی تاریخی برود که در زمان آغاز کار دولت بایدن و همزمانی با پایان دولت روحانی سنگ اندازی های قابل توجهی برای عدم اجرا مذاکرات و طبیعتا به نتیجه رساندن آن توسط روحانی صورت گرفت و پس از آن دیگر نشد این وصله ی سخت را به هم چسباند که در نهایت با شکست برجام رو به رو شویم.در حالیکه اگر دولت روحانی در پایان دوره خود توانسته بود برجام را به حداقل های نسبی خود برساند که امروز اتحادیه اروپا و آمریکا شاخ و شانه برای عدم مذاکره نکشند حداقل می شد که مقداری با بهبود وضعیت داخل از بروز تنش های اجتماعی جلوگیری کرد.

هر چند برخی بر این باورند که با وجود شکست برجام و پایان سیاست ورزی رسمی در خارج از مرز های ایران اما هنوز می توان امید های نسبی داشت،امید هایی از جنس فشار آمریکا بر ایران در شرایط سخت برای آزادسازی منابع مالی فارغ از چارچوب های برجامی که در ماه گذشته نیز شاهد یک مورد آن در رابطه با آزادسازی دو عضو خانواده نمازی و بازگشت چند میلیاد دلار ارز مسدود شده ایران در کره جنوبی بودیم اما با این وجود آنچه امروز قابل مشاهده است شکست برجام،فرصت های از دست رفته سیاست خارجی و مواجهه با بحران هاییست که دولت رئیسی به سختی با آن ها در حال دست و پنجه نرم کردن است و حتی پس از آرام شدن فضا نیز در هر صورت نیازمند بازگشت امتیازات برجامی برای حل بحران های اقتصادی است که در فضای مه آلود خبری این روز ها به حاشیه رفته است و دیگر کمتر کسی صدا از معیشت سخت مردم بلند می کند.