جای خالی مورینیو و کلوپ در کنفرانسهای لیگ ایران!
کدام مربی بیشترین دلخوری را از داوران دارد؟ کدام مربی بیش از همه با خبرنگاران صحت می‌کند؟ کدام مربی از مهاجمان تیمش بیشترین انتقاد را می‌کند؟
به گزارش "ورزش سه"، رقابت‌های لیگ امسال در میانه‌های تابستان آغاز شد و تفاوت‌های قابل توجهی نسبت به چند دوره اخیر گذشته لیگ برتر داشت از حضور حداقل چند هفته‌ای تماشاگران در استادیوم‌ها گرفته تا حضور پرتعداد مهره‌های خارجی روی نیمکت و درون زمین، همه و همه تفاوت‌هایی بود که لیگ امسال در مقایسه با چند دوره اخیر خود داشت که هر کدام هم جذابیت‌های خاص خود را به همراه داشتند اما در این بین همچنان هواداران فوتبال شاهد برخی اتفاقات تکراری هستند و برخی نشستهای خبری و مصاحبه‌ها برای آنها تعریفی فوتبالی و خاص از واژه دژاوو است، همان بهانه‌های همیشگی و همان گلایه های‌تکراری...
حتی حضور پرتعداد مهره‌های خارجی در لیگ امسال هم نتوانسته از گلایه‌های سرمربیان، بازیکنان و مدیران کمتر کند و گاها شاهد این قضیه بوده ایم که حتی خود سرمربیان خارجی نامدار لیگ برتری هم پس از هر ناکامی کوچک گلایه‌ها و بهانه‌های بزرگی را جور کرده و تحویل هواداران فوتبال داده اند.
حالا به دلیل برگزاری مسابقات جام جهانی در ایستگاه یازدهم، لیگ برتر به‌طور موقت متوقف شده تا با وقفه ای طولانی پس از برگزاری فینال جام جهانی دوباره از سر گرفته شود. وقفه بوجود آمده فرصت خوبی را فراهم کرد تا به مسائلی بپردازیم که سابقا کمتر مورد توجه و بررسی قرار گرفته اند، یکی از این مسائل، گلایه‌ها و اعتراض‌هایی است که مربیان لیگ برتری در کنفرانسهای خبری بعد از بازی به آنها اشاره می‌کنند.
• در این مقاله، قصد داریم تا تحلیلی از تمامی کنفرانسهای خبری بعد از بازی فصل گذشته (بیست و یکم) و این فصل (تا انتهای هفته یازدهم) ارائه دهیم و به طور دقیق به این بپردازیم که در نشستهای سرمربیان و مربیان لیگ برتری چه می‌گذرد.
• *فصل 1401-1400 (لیگ بیست و یکم)
طبق بررسی صورت گرفته، در فصل گذشته، به طور کلی سرمربیان و مربیان لیگ نسبت به ۴۴ مورد مختلف از "عدم استفاده از موقعیت‌ها"، "داوری"، "بدشانسی" گرفته تا "دست‌های پشت پرده"، "برنامه فوتبال برتر" و "بازیکنانشان" اعتراض و گلایه داشتند که نتایج کلی این بررسی را در جدول زیر می‌بینید.
جنس گلایه مرتبه تکرار در نشستهای پس از بازی
عدم استفاده از موقعیت‌ها 115
داوری و کمیته داوران 108
کمبود بازیکن (بخاطر مصدومیت، محرومیت، کرونا، یارگیری ضعیف و...) 95
اشتباهات فردی بازیکنان و بی تجربیگیشان (هنگام دفاع) 56
کیفیت بد زمین مسابقه 46
سازمان لیگ و فدراسیون 30
بدشانسی 26
مشکلات مالی 18
مسئولان استانی 12
باتوجه به جدول فوق، در کنفرانسهای خبری بعد از بازی، مربیان لیگ بیشترین میزان گلایه (115 مرتبه) را نسبت به فرصت سوزی شاگردان خود داشتند و در رتبه بعدی، اعتراضات به داوری و کمیته داوران قرار دارد که در 108 کنفرانس خبری تکرار شده است. در 95 نشست، مربیان از کمبود بازیکن بخاطر مصدومیت، محرومیت و کرونا، یارگیری و.... شکایت داشتند و در 26 مورد نیز، تیم خود را بدشانس نامیدند. همچنین، در 56 کنفرانس، مربیان اشتباهات فردی بازیکنان و بی تجربگی آنها را مورد انتقاد قرار دادند و "کیفیت بد زمین مسابقه"، "سازمان لیگ و فدراسیون"، "مشکلات مالی" و "مسئولان استانی" نیز جزو پرتکرارترین موارد اعتراضی مربیان بودند. لازم بذکر است که مواردی که زیر ۱۲ بار در نشستها، تکرار شده‌اند در این جدول قرار نگرفته‌اند.
*محرم نویدکیا، در قعر، مهدی تارتار در صدر
در خصوص مربیان، محرم نویدکیا (سرمربی وقت سپاهان) و مجتبی حسینی (سرمربی پیکان)، بیشترین میزان حضور در کنفرانسهای خبری پس از بازی را با ۳۰ مرتبه حضور داشتند. نکته جالب در خصوص محرم این است که از ۳۰ حضورش در این کنفرانس‌ها، فقط و فقط یکبار به مسئله داوری اعتراض داشته و عمده گلایه‌های نویدکیا به مسائل درون تیمی و باشگاهی خلاصه شده است. امیرقلعه نویی (سرمربی گل گهر) و سولدو (سرمربی وقت تراکتور) نیز مانند محرم تنها یک مرتبه در نشستهای پس از بازیشان به داوری اعتراض داشته‌اند اما این دو مربی در کنفرانسهای کمتری نسبت به نویدکیا حضور داشته اند. در مورد قلعه نویی، اگرچه او به داوری اعتراض کمتری داشته اما از هر فرصتی که در اختیارش بوده نسبت به "7 امتیاز کسر شده از گل گهر" گلایه کرده و جمعا 8 بار نسبت به این مسئله در نشستهای پس از بازی معترض بوده است. امتیازات کسر شده‌ای که با افزایش تعداد کنفرانسهای این مربی افزایش می‌یافت.
پس از محرم نویدکیا، امیر قلعه نویی و سولدو، نوبت به رسول خطیبی (سرمربی وقت آلومینیوم) و ساکت الهامی (سرمربی وقت نساجی) می‌رسد که تنها ۳ مرتبه به داوری معترض بوده‌اند. نکته جالب این آمار قرار گرفتن ساکت الهامی در میان مربیانی است که کمترین اعتراض را به داوری داشته‌اند.ساکتی که در دو سه سال اخیر همواره وجه ناساکت شخصیتش رسانه‌ای شده است.
البته ذکر این نکته هم خالی از لطف نیست که ساغلام دیگر مربی خارجی تراکتور نیز تنها یک مرتبه به داوری اعتراض داشته است، اما تعداد دفعاتی که او در کنفرانسهای خبری بعد از بازی حضور داشته، 8 مرتبه می‌باشد. همچنین، مجتبی حسینی در 11 نشست خبری بعد از بازی، هیچ گونه اعتراض و گلایه‌ای را مطرح نکرد تا ازین لحاظ صدرنشین جدول مربیان باشد.
در صدر جدول معترضین به مسائل داوری، مهدی تارتار (سرمربی ذوب آهن) با 11 بار اعتراض و پس از آن، رضا عنایتی (سرمربی وقت هوادار) و علی کلانتری (سرمربی وقت فجر) با 9 بار اعتراض به طور مشترک در رده دوم و در رده سوم نیز فرهاد مجیدی و مجتبی حسینی مشترکا با 8 مرتبه اعتراض قرار گرفته اند.
*گلایه‌های یحیی و فرهاد
یحیی گل محمدی نیز در این کنفرانس‌ها گلایه‌های خود را مطرح کرده که به ترتیب پنجره بسته (5 بار)، عدم بهره وری از موقعیت¬ها (5 بار)، مشکلات مالی (5 بار)، داوری (4 بار) جزو پرتکرار ترین آنها بوده اند. از سایر گلایه‌های یحیی می¬توان به "دست‌های پشت پرده برای عدم قهرمانی پرسپولیس"، " از دست دادن بازیکنان کلیدی فصل قبل و تغییرات زیاد نسبت به فصل گذشته" و همچنین "فشردگی مسابقات لیگ" اشاره داشت.
فرهاد مجیدی و دراگان اسکوچیچ. این مصاحبه پس از بازی هوادار دلخوری شدیدی میان طرفین ایجاد کرد.
البته در کنفرانسهای استقلال هم، یک بار توسط فرهاد مجیدی و همچنین یک بار توسط صالح مصطفوی به "وجود اراده ای برای عدم قهرمانی استقلال" اشاره شد که به نظر می‌رسد تیم‌هایی که برای قهرمانی می‌جنگند وقتی تحت فشار قرار می‌گیرند به این سبک گلایه‌ها روی می‌آورند. در کنفرانسهای فرهاد، بجز مسئله داوری که به آن اشاره شد، عدم "بهره وری از موقعیت‌ها"، "کیفیت بد زمین مسابقه"، "حضور تماشاگران حریف علی رغم ممنوعیت حضور تماشاگران"، "عدم حضور استقلال در لیگ قهرمانان" و "سرباز شدن دو مدافع تیمش"، "کمبود بازیکن یا آماده نبودن آنها بخاطر کرونا" در میان گلایه‌های جدی او قرار داشتند. فرهاد همچنین یک بار اسکوچیچ و یک بار هم برنامه فوتبال برتر را از تیغ انتقادات خود گذراند.
*طولانی‌ترین کنفرانس‌ها متعلق به کیست؟
علیرضا منصوریان (سرمربی وقت صنعت نفت آبادان) هرسال رکورددار طولانی‌ترین کنفرانس‌هاست که این سنت را در لیگ بیست و یکم نیز حفظ کرد. او در کنفرانس¬های خود نسبت عدم بهره وری از موقعیت‌ها (8 بار)، داوری (6 بار)، مشکلات مالی (6 بار)، عدم حمایت مسئولان (5 بار) و کیفیت بد زمین مسابقه (3 بار) و همچنین بند ج وزارت نفت (که حقیقتا حداقل این مورد، اعتراض به حقی است) (2 بار) گلایه داشته است. از دیگر گلایه‌های علی منصور می-توان به "ساعت بازی"، "هوای گرم" و "بی توجهی و رفتار سرمربی حریف (فرهاد مجیدی)" نیز اشاره کرد.
*سقوط کرده‌ها: شاکی از داوری
در فصل گذشته، 6 مربی مختلف در کنفرانسهای خبری بعد از بازی شهرخودرو شرکت کردند که از این این حیث (تنوع مربی) رکورددار است. این 6 مربی، درمجموع، 11 بار به مسئله داوری اعتراض کردند تا تیم سقوط کرده شهرخودرو در رده دوم معترض‌ترین تیم¬ها به داوری (پس از ذوب آهن با 12 مرتبه اعتراض) قرار بگیرد. همچنین، "اختلاف بین هیئت فوتبال و مسئولان باشگاه شهرخودرو" و "کمبود بازیکن" جزو گلایه‌های پرتکرار مربیان این تیم بوده است.
در آن سو، 3 مربی (کلانتری، معدنچی و سرآسیایی) در نشستهای فجر حضور داشتند که جمعا 10 مرتبه به داوری معترض بودند تا سومین تیم اعتراض کننده لیگ بیست و یکم لقب بگیرند. پس از داوری، "کیفیت بد زمین مسابقه"، "اشتباهات فردی بازیکنان و بی تجربگی‌شان" و "کمبود بازیکن" در میان گلایه‌هایی قرار داشت که مربیان این تیم بارها مطرح کردند.
**فصل 1401-1402 (لیگ برتر بیست و دوم)
با سپری شدن یک سوم از لیگ بیست و دوم، همانطور که در جدول زیر می‌بینید، ترتیب گلایه‌ها از نظر تکرار هیچ فرقی نسبت به گذشته نکرده و همان جنس گلایه‌ها مجددا توسط سرمربیان و مربیان لیگ برتری درحال تکرار هستند. گویا تنها ثباتی که در فوتبال ما یافت می‌شود، ثبات در گلایه‌ها و اعتراضات مربیان و افراد متخصص است. لازم بذکر است که مواردی که زیر 10 بار در نشستها، تکرار شده‌اند در این جدول قرار نگرفته‌اند.
جنس گلایه مرتبه تکرار در نشستهای پس از بازی
عدم استفاده از موقعیت‌ها58
داوری و کمیته داوران49
کمبود بازیکن (بخاطر مصدومیت، محرومیت، آنفولانزا، یارگیری ضعیف و...)28
اشتباهات فردی بازیکنان و بی تجربیگیشان (هنگام دفاع)22
کیفیت بد زمین مسابقه13
در فصل جاری لیگ برتر فوتبال ایران، 12 نشست خبری پس از بازی بدلایل مختلفی از جمله نبود مترجم، اعتراض به داوری و... برگزار نشده که بیشترین کنفرانسهای برگزار نشده مربوط به تیم ملوان است که 3 کفرانس این تیم از 11 کنفرانس ممکن آنها برگزار نشده است.
تا اینجای فصل، درمجموع 31 سرمربی و مربی لیگ برتری در 164 کنفرانس برگزار شده شرکت کردند که این 32 مربی مجموعا 22 گلایه مختلف را در کنفرانسهای خود مطرح کرده‌اند. امیرقلعه نویی (سرمربی گل گهر) با 4 حضور و مورایس (سرمربی سپاهان) و محمد ربیعی (سرمربی مس رفسنجان) با 11 حضور به ترتیب کمترین و بیشترین میزان حضور در نشستهای بعد از بازی را بعنوان یک سرمربی داشته اند.
همچنین،سعید الهوی (گل‌گهر) محمود محمودی نیا (مس کرمان) و حمیدرضا رجبی (فولاد) نیز با 4 مرتبه حضور بیشترین میزان حضور در این نشستها را بعنوان مربی تجربه کرده اند. تیم‌های گل گهر، پرسپولیس، مس کرمان با 3 مربی بیشترین تنوع حضور از نظر مربی را در کنفرانس‌ها داشته اند.
اعتراضات داوری: مس رفسنجان و استقلال پیشتازان جدول
در این فصل نیز، همچون فصل گذشته رده دوم گلایه‌ها متعلق به مسائل داوری بوده است که بیشترین میزان اعتراضات مربوط به تیم‌های مس رفسنجان و استقلال تهران به ترتیب با 8 و 7 مرتبه اعتراض می‌باشد و درنقطه مقابل، مورایس قرار دارد که در هیچ کدام از نشستهای پس از بازیش به مسائل داوری اعتراضی نداشته است. نکته قابل توجه این است که یحیی گل محمدی در این فصل از 8 کنفرانسی که شرکت کرده تنها یک مرتبه به مسائل داوری معترض بوده است. همچنین، مهدی تارتار که به همراه دستیارش حسین پاشایی در فصل گذشته بیشترین تعداد اعتراض به داوری را داشته‌اند، در این فصل، در 10 کنفرانسی که حضور پیدا کرده، تنها دو مرتبه به داوری معترض بوده است.
الهامی: ساکت در نشستها
ساکت الهامی (سرمربی هوادار) در 7 کنفرانسی که شرکت کرده تنها فقط و فقط یکبار گلایه‌ای را نسبت به مسائل مختلف مطرح کرده که آن‌هم به داوری بوده و در 6 کنفرانس از 7 کنفرانس خود اصلا گلایه‌ای را مطرح نکرده و از این حیث در صدر قرار دارد. در مجموع این دو فصل او شاید برخلاف پیش‌بینی‌ها چهره آرامی را از خود نشان داده است.
*سپاهان: رویکرد درون گرای سپاهانی‌ها، تنها 2 اعتراض به داوری در طول 41 بازی
سرمربیان سپاهان در دو فصل گذشته (محرم نویدکیا و مورایس) تنها و تنها 1 مرتبه به داوری اعتراض داشته‌اند و عمده گلایه‌های این دو مربی به مسائل درون تیمی، درون باشگاهی و همچنین عدم استفاده از موقعیت‌ها خلاصه شده است.
عارضه یابی گلایه‌ها
حال بیاییم از زاویه دیگری به مسئله اعتراض‌ها یا گلایه‌ها نگاه کنیم. آیا تابه‌حال شده است که مسئولان محترم سازمان لیگ به بررسی این کنفرانسهای خبری و عارضه‌یابی در خصوص این اعتراض‌ها/گلایه‌ها بپردازند؟ بعضا حتی در میان این گلایه‌ها، پیشنهادات بسیار خوبی مطرح می‌شود که به‌کارگیری آنها در ادامه هردور از مسابقات می‌تواند بسیار سازنده و مثمرثمر واقع شود و به کاهش تنش‌ها کمک کند.
* فرض کنید در لیگ شانزده تیمی ما همه نشستهای خبری پس از بازی برگزار شود. یعنی در هر هفته، ۱۶ کنفرانس داریم که در کل لیگ می‌شود ۴۸۰ کنفرانس. البته به همین میزان هم نشست پیش از بازی داریم. حال اگر مجددا فرض کنیم هر مربی به طور میانگین کنفرانسش 10 دقیقه طول بکشد (این عدد جهت سادگی فرض شده است بارها مدت زمان کنفرانسهای مربیان از این عدد کمتر و یا بیشتر شده است)، در مجموع 4800 دقیقه ضبط شده از مربیان و سرمربیان لیگ برتری داریم، کسانی که عمر خود را به پای این فوتبال ریخته‌اند و قطعا از دلسوزان و متخصصان آن هستند. درواقع، این 4800 دقیقه، به مانند 4800 دقیقه مشاوره رایگان هستند که از میان آنها می‌توان پیشنهادات جذاب و راهکارهای مفیدی درخصوص نحوه برنامه ریزی لیگ، مشکلات فوتبال و... پیدا کرد.
* این نشستها مملو از درس آموخته‌هایی هستند که هیچ وقت آموخته نمی‌شوند. متاسفانه سیستم بازخوردگیری سازمان لیگ درست کار نمی‌کند و به نوعی "قانون پایستگی گلایه‌ها" در کنفرانسهای خبری پس از بازی در فوتبال ما وجود دارد و گلایه‌های مربیان (البته گلایه‌های برحق نه بهانه‌ها) برطرف و رسیدگی نمی‌شوند بلکه از فصلی به فصل دیگر منتقل می‌شوند. همانطور که مشاهده فرمودید، حتی ترتیب گلایه‌ها از نظر تعداد، نسبت به فصل گذشته تغییری نکرده است.
بعنوان مثال، استفاده از سیستم کمک داوری ویدئویی (VAR) یکی از دغدغه‌ها و خواسته‌های جدی مربیان در این نشستها بوده‌است اما هنوز عزم و اراده جدی در خصوص ورود آن به کشور وجود ندارد و یا پیشنهاد خوب جواد نکونام در فصل گذشته، درخصوص نحوه برگزاری کنفرانسهای خبری پیش از بازی، هیچ وقت مورد بررسی قرار نگرفت.
*نکته مهم دیگری که وجود دارد این است که رفتار مثبت مربیان در نشستهای بعد از بازی هیچگاه توسط ارکان فدراسیون مورد تشویق قرار نمی‌گیرد. البته دیده بارها دیده‌ایم که کمیته انضباطی در خصوص اعتراض مربیان به داوری اخطار و هشدار داده‌است اما آنچه که مسلم است اقدامات فدراسیون حتی درخصوص رفتارهای منفی نیز بازدارنده نبوده است و جای این سوال وجود دارد که چرا ارکان فدراسیون هیچگاه رفتارهای مثبت مربیان در نشستها را مورد تشویق قرار نداده‌است تا دیگران هم به این انجام این گونه رفتارها ترغیب شوند و چرا فقط موارد منفی را دیده می‌شود. بعنوان مثال، آیا رفتار محرم نویدکیا در فصل گذشته مورد تشویق و تکریم قرار گرفت؟ یا حتی ساکت الهامی، آنقدری که او بخاطر رفتارهای جنجالیش محروم شده است آیا بواسطه رفتارهای حرفه‌ایش هم مورد تشویق قرار گرفته است؟ آیا باشگاه سپاهان اصفهان بخاطر رفتار مناسب مربیشانش در دو فصل گذشته مورد تمجید قرار گرفته است؟
* در دو فصل گذشته بیشترین گلایه و ناراحتی مربیان لیگ برتری درخصوص موقعیت‌های از دست رفته تیمشان در طول جریان بازی بوده است که می‌تواند نمایانگر فقر مهاجم تمام کننده در فوتبال کشور می‌باشد و متاسفانه برای این مسئله تاکنون راهکاری هم اتخاذ نشده است. درهمین راستا، مدیران باشگاهها و ارکان فدراسیون هرچه سریعتر بایستی برای برون رفت از این مشکل یک استراتژی تدوین کنند.
* سرمربیان لیگ برتری فوتبال ایران کمتر از نشستهای مطبوعاتی برای آغاز جنگ با حریف و سرمربی رقیب استفاده کرده‌اند. این سنتی احترام‌آمیز میان مردان نیمکت است که بعضی از آنها به شدت با هم زاویه دارند. این برخلاف تاکتیک افرادی مثل مورینیوست که مسابقه را از نشست مطبوعاتی کلید می‌زنند.
مصاحبه داوود سیدعباسی در پایان بازی پرسپولیس یکی از جنجالی ترین نشستهای فصل گذشته لیگ برتر را شکل داد.
* سرمربیان لیگ برتر کمتر از کلمات شیرین و خواندنی در مصاحبه‌ها استفاده می‌کنند و همچنین به‌ندرت در نشستها با خبرنگاران شوخی می‌کنند که البته فیروز کریمی در این بین استثنا بود و از همان مصاحبه اول در بازی مس رفسنجان فضا را در دست گرفت. نمونه عالی این روش یورگن کلوپ است که با صمیمیت خبرنگاران را با خود و تیمش همراه می‌کند.
توجه: لازم بذکر است که نگارنده این مقاله 456 کنفرانس خبری پس از بازی مربوط به فصل گذشته را مورد بررسی قرار داده و از 480 حالت ممکن، 12 نشست به طور قطع برگزار نشده‌است و در خصوص 12 نشست دیگر، نگارنده نتوانسته‌است اطلاعاتی در خصوص برگزار شدن یا نشدنشان و یا محتوای آنها بدست بیاورد. درخصوص این فصل تمامی کنفرانسهای خبری بعد از بازی که برگزار شده اند، موردی بررسی قرار گرفتند.
دیدگاه تان را بنویسید