آنالیز فنی: نقاط تاریک تیم ملی در شکست شش گله

به گزارش ورزش سه، تیم ملی فوتبال ایران اولین بازی خود در رقابت‌های جام جهانی ۲۰۲۲ را به بدترین شکل ممکن آغاز کرد. شاگردان کی‌روش با شکست ۶-۲ مقابل انگلیس، نه تنها بدترین شکست تاریخ تیم ملی کشورمان در جام‌‌های جهانی را رقم زدند، بلکه با ثبت تفاضل گل منفی ۴، عملاً امکان صعود روز آخری خود با دو امتیاز را هم کاهش دادند و حالا برای صعود حداقل نیاز به یک پیروزی و تساوی در دو دیدار آتی دارند.

*تغییراتی که جواب نداد

ایران بازی را با آرایش ۲-۳-۵ آغاز کرد؛ این در حالی‌ست که پیش از این تمام بازی‌های ایران زیر نظر کارلوس کی‌روش با آرایش ۴ دفاعه پیگیری شده بود. به‌نظر می‌رسید اتخاذ این آرایش توسط «سی‌کیو» برای مقابله با عرض ۵ نفره‌ی انگلیس در فاز حمله اتفاق افتاده باشد، اما آرایش و استراتژی اتخاذ‌شده توسط سرمربی ایران، پس از ۳۰ دقیقه، دچار شکست شد و پس از آن تیم ایران تا پایان نیمه‌ی اول در فروپاشی روان مطلق فرو رفت و ۲ گل دیگر را هم دریافت کرد.

*ضعف مفرط روی ضربات کرنر

ایران به هنگام دفاع روی ضربات کرنر، تنها ۲ بازیکن را برای دفاع منطقه‌ای قرار داده بود؛ یک بازیکن روی تیر یک و یک بازیکن روی تیر دوم. بقیه‌ی بازیکنان ایران مشغول یارگیری نفر به نفر با بازیکنان بلندقامت و تنومند انگلیس درون محوطه‌ی جریمه‌ی ما بودند. روزبه چشمی که مسئول یارگیری مستقیم با هری مگوایر بود، در هر سه کرنر نیمه‌ی اول سه‌شیر‌ها، مغلوب مدافع منچستریونایتد شد. نتیجه‌ی این سه کرنر، یک صحنه‌ی مشکوک به پنالتی روی دروازه‌ی ایران، یک ضربه‌ی سر به تیر توسط مگوایر و یک پاس گل توسط این مدافع برای بوکایو ساکا بود. اگر ایران سه بازیکن روی خط ۶ قدم برای دفاع منطقه‌ای قرار می‌داد، احتمالاً شانس بیش‌تری برای مقاومت مقابل کرنر‌‌های خطرناک شاگردان گرت ساوت‌گیت داشت.

به جز احمد نوراللهی و مهدی طارمی( هایلایت قرمز) و صادق محرمی در تیر اول، بقیه‌ی بازیکنان ایران همه مشغول یارگیری نفر به نفر با بازیکنان انگلیس هستند.

پس از ارسال توپ، روزبه چشمی که مسئول مستقیم مهار هری مگوایر است، در انجام این کار عاجز می‌ماند و مجبور به کشیدن پیراهن مدافع منچستر می‌شود.

در ناحیه‌ی آبی رنگ بازیکنان ایران مشغول یارگیری نفر به نفر هستند.

پس از ارسال کیران تریپیر، مگوایر روی سر چشمی ضربه‌ی خود را می‌زند و توپ به تیر دروازه‌ی ایران می‌خورد.

باز هم ارسال به تیر دوم ایران و ناحیه‌ی زرد رنگی که تیم ما در آن منطقه دفاع نفر به نفر می‌کند.

این بار جهان‌بخش هم به کمک چشمی می‌رود، بلکه بتوانند ضربه‌ی سر را قبل از مگوایر بزنند، اما موفق نمی‌شوند و مدافع یونایتد به‌ وینگر آرسنال، بوکایو ساکا، پاس گل می‌دهد.

*پرسینگ ناموفق ایران بعد از گل دوم

پس از دریافت گل دوم، ایران کمی بالاتر آمد و تصمیم به اجرای پرسینگ از بالا یا مرکز روی انگلیس گرفت. اما دو مشکل گریبان‌گیر ایران شد؛ اول این که خط دفاع ایران بسیار عقب می‌ایستاد و همین باعث می‌شد پس از ضربات بلند جردن پیکفورد، دروازه‌بان انگلیس، هافبک‌های ما مجبور شوند مسافت زیادی را عقب برگردند تا از خط دفاع ما حمایت کنند. مشکل دوم این بود که مدافعان ایران در اغلب نبرد‌های ۱ به ۱، شانسی مقابل هری کین نداشتند. همین نکته باعث می‌شد پس از ضربات بلند پیکفورد، سه‌شیر‌ها توپ را خیلی راحت توسط کین پایین بیاورند و بعد روی سرعت مرگ‌بار وینگر‌های‌شان، دروازه‌ی ما را تهدید کنند. گل سوم و پنجم انگلیس درست از همین حربه به دست آمد. 

ایران بعد از دریافت گل دوم، دفاع را از نیمه‌ی‌ زمین خودی به نیمه‌ی زمین حریف و از حالت «Block» به حالت «Pressing» می‌آورد و این پرسینگ تا دروازه‌بان انگلیس، جردن پیکفورد، هم‌ ادامه دارد.

پیکفورد برای خارج کردن انگلیس از زیر پرسینگ ایران، یک ضربه‌ی بلند را به توپ می‌زند. این جاست که نوبت به هری کین، کا‌پیتان تیم ملی انگلیس، می‌رسد. او مشابه کاری که سال‌هاست در تاتنهام هم انجام می‌دهد، به فضای بین‌ خط دفاع و هافبک ایران می‌آید، در یک نبرد ۱ به ۱، روزبه چشمی را شکست می‌دهد و بعد ساکا را در کانال راست راه می‌اندازد تا در نهایت روی پاس ساکا، رحیم استرلینگ، دروازه‌ی ما را باز کند. علی کریمی، عقب‌ترین بازیکن خط هافبک ایران، می‌توانست در این صحنه به کمک چشمی برود و با قرار دادن کین در موقعیت ۲ به ۱، به بازپس‌گیری توپ برای ما کمک کند.

یک بار دیگر اجرای پرسینگ از تیم ایران روی مدافعان انگلیس، منجر به پاس رو به عقب آن‌ها برای پیکفورد و ضربه‌ی بلند این دروازه‌بان می‌شود.

باز هم در موقعیت ۱ به ۱ بازی پشت به دروازه، کین، دیگر مدافع ایران، حسین کنعانی‌زادگان را مغلوب کرده و یک پاس را به کانال چپ برای مارکوس رشفورد ارسال می‌کند تا ستاره‌ی یونایتد برای پنجمین بار دروازه‌ی ایران را باز کند.

*نیمه‌ی دوم؛ تغییرات کی‌روش و بهبود کیفیت ایران

در این نیمه با ورود مهدی ترابی، علی‌ قلی‌زاده و‌ در ادامه سردار آزمون، کیفیت تیم ایران در دو جنبه بالاتر رفت؛ اول این که ایران در فاز حمله تعداد نفرات بیش‌تری در محوطه‌ی جریمه‌ی انگلیس داشت؛ مسئله‌ای که به خوبی در صحنه‌ی گل اول ما مشخص است.

ایران در نیمه‌ی دوم‌ حملات خود را با تعداد نفرات بیش‌تری پیگیری می‌کرد. در این صحنه کاملاً مشخص است که علاوه بر سه عنصر تهاجمی ایران در آن دقایق، قلی‌زاده، طارمی و ترابی، دو وینگ‌بک ما، محرمی و حاجی‌صفی، هم بالا آمده‌اند. مسئله‌ای که به پرتعداد شدن ما در محوطه‌ی‌‌ جریمه‌ی سه‌شیر‌ها کمک می‌کند.

روی پاس قلی‌زاده به طارمی، فوروارد بوشهری ما از نقطه‌ی‌ کور مگوایر حرکت می‌کند و با یک بغل پای حرفه‌ای، توپ را به تور دروازه‌ی پیکفورد می‌رساند.

دوم آن که سرعت و تعداد نفرات ما در فاز انتقال از دفاع به حمله افزایش پیدا کرد و توانستیم روی پاس‌های عزت‌اللهی و ترابی و فرارهای طارمی و آزمون در کانال‌های بین مدافعان انگلیس، خلق موقعیت کنیم.

 یکی از معدود انتقال‌های خوب ایران از فاز دفاع به فاز حمله، که در نیمه‌ی‌دوم و با ارسال پاس توسط سعید عزت‌اللهی برای مهدی طارمی، در کانال راست زمین، رقم می‌خورد. علی قلی‌زاده، وینگر راست ایران، هم مشغول اضافه شدن به این انتقال ایران است.

تساوی دو تیم دیگر گروه، آمریکا و ولز، هم‌چنان شانس ایران را برای صعود از این گروه زنده نگه داشت. انتظار می‌رود در دو بازی آتی با اضافه شدن سردار آزمون، سعید عزت‌اللهی و حسین کنعانی‌زادگان به ترکیب اصلی و حتی احتمالاً بازگشت دوباره به آرایش ۴ دفاعه، کیفیت کلی تیم ایران افزایش یابد، اما آیا این افزایش کیفیت به اندازه‌ای خواهد بود تا کارلوس کی‌روش و ایران را در سومین حضور متوالی‌شان در رقابت‌ها به دور دوم برساند؟ در کم‌تر از یک هفته‌ی دیگر پاسخ این پرسش مشخص خواهد شد.