تحریم‌های جدید کانادا علیه ایران؛ روزنامه دولت تحریم شد
وزارت امور خارجه کانادا روز دوشنبه با طرح ادعای بی پایه نقض حقوق بشر در ایران، اعلام کرد که ۲ فرد و سه نهاد ایرانی را تحت تحریم قرار داده است.
وزارت امور خارجه کانادا روز دوشنبه با طرح ادعای بی پایه نقض حقوق بشر در ایران، اعلام کرد که ۲ فرد و سه نهاد ایرانی را تحت تحریم قرار داده است.
به گزارش ایرنا، وحید یامین‌پور، معاون وزیر ورزش و جوانان و محسن قمی عضو مجلس خبرگان رهبری و عضو هیئت نظارت بر مطبوعات و شورای عالی انقلاب فرهنگی ۲ فردی هستند که در فهرست تحریم‌های کانادا قرار گرفته‌اند.
همچنین بنیاد پانزده خرداد، روزنامه ایران و هیئت نظارت بر مطبوعات سه نهادی هستند که کانادا آنها را تحریم کرده است.
به گزارش خبرگزاری رویترز؛ ملانی جولی وزیر امور خارجه کانادا ادعا کرد که حکومت ایران باید سرکوب وحشتناک تظاهرات را متوقف کند.
به گزارش ۲۳ آذر ماه ایرنا از معاونت امور بین‌الملل قوه قضاییه و ستاد حقوق بشر، کاظم غریب‌آبادی معاون امور بین الملل قوه قضاییه و دبیر ستاد حقوق بشر از برخوردهای دوگانه و رویکردهای متناقض سازوکارهای حقوق بشری و غرب در رابطه با تجمعات و اغتشاشات به شدت انتقاد کرد.
وی افزود که برخوردهای دوگانه و رویکردهای متناقض سازوکارهای بین المللی حقوق بشر و برخی کشورهای غربی و آمریکا در رابطه با تجمعات و اغتشاشات در گزارشی از سوی ستاد حقوق بشر به اطلاع این سازوکارها و کشورهای عضو سازمان ملل رسید.
در ابتدای این گزارش آمده است: در حالی که در آمریکا و اروپا با آشوب و اغتشاش، با حمایت کامل دولت‌ها، برخورد می شود اما در ۲ ماه و نیم اخیر و به دنبال بروز اغتشاشات در ایران، این کشورها در برخوردی کاملاً متناقض از اغتشاشات حمایت کرده و از آنها به عنوان «تجمعات مسالمت آمیز» نام بردند و خواستار عدم مقابله شده اند. آنها در حمایت از آشوب‌طلبان، حتی پلیس ایران را نیز تحریم کردند. متاسفانه سازوکارهای بین المللی حقوق بشری نیز در قبال وضعیت های مشابه، رفتارها و سیاست های متفاوتی را اتخاذ می کنند.
دبیر ستاد حقوق بشر اظهار داشت: اغلب کشورهای اروپایی در ماه‌های گذشته درگیر اعتراضات در قلمرو سرزمینی خود بوده‌اند. بسیاری از این تظاهرات و اعتراضات کاملاً مسالمت آمیز بودند اما با شدیدترین برخوردها از سوی نیروهای مجری قانون روبرو شدند. کشورهایی که خود را حامی اغتشاشگران در ایران می دانند، خود به فجیع‌ترین شکل ممکن، نسبت به نقض سیستماتیک حق تجمعات مسالمت‌آمیز (هم در قانون و هم در عمل) مبادرت می‌ورزند.
وی ادامه داد: در این چارچوب، نباید از نقش منفعلانه و سیاسی برخی سازوکارهای بین المللی حقوق بشری نیز غافل شد. سکوت و انفعال آنها نسبت به نقض های سیستماتیک رخ داده در برخی کشورهای غربی مدعی حقوق بشر، در حالی که در رابطه با اغتشاشات در ایران از هیچ تلاشی برای حمایت از آن به بهانه حمایت و ارتقای حقوق بشر فروگذار نکردند، برای حقوق بشر بسیار مخرب است.
غریب آبادی تاکید کرد: باید توجه داشت که باید حد و مرز مشخصی میان تجمعات مسالمت آمیز و تجمعات غیر مسالمت آمیز (همراه با خشونت، حمل سلاح سرد و گرم، بکارگیری بیان تنفرآمیز و ...) قائل شد. تجمعات مسالمت آمیز باید مورد حمایت قرار گرفته و با تجمعات غیر مسالمت آمیز نیز باید برابر قوانین برخورد کرد. کشورها نیز باید توجه داشته باشند که دیر یا زود یا تحت شرایط خاص با شرایط مشابهی که ایران با آن مواجه است، مواجه خواهند شد (مانند برخی کشورهای غربی) و از اینرو، باید از هرگونه رفتار متناقض و دوگانه اجتناب نمایند. نمی‌توان بر مبنای اغراض سیاسی از اغتشاشات در یک کشور دیگر حمایت کرد و به آن وصف مسالمت آمیز داد و در کشور خود با شدت آن را سرکوب کرد.
دیدگاه تان را بنویسید