احترام متفاوت پایگاه نظامی انگلیس به یک فرمانده ارتشی ایران

اواخر تابستان سال ۵۹ بود که جنگی جهانی علیه جمهوری اسلامی ایران آغاز شد؛ جنگی که یک طرف، آن یک دنیا بود و یک طرف دیگرش انقلابی که کم تر از دوسال از عمرش می گذشت. انقلابی که همه مردم از پیر و جوان تا زن و مرد پشتوانه آن بودند و در این جنگ نابرابر کمک کردند.

بسیاری از فرماندهان، سرداران، بسیجیان و سپاهی و ارتشی  های عزیز در این دفاع مقدس یا جان دادند و یا مال و یا عزیزان خود؛ سردارانی که در آغاز راه جوانی خود بودند، اما رفتن را بر ماندن ترجیح دادند؛ رفتنی که بازگشتی در آن نبود. سرداران شهیدی مثل محمد ابراهیم همت، ابراهیم هادی، حسین خرازی، مهدی باکری، حسن آبشناسان، عباس بابایی، عباس دوران و محمدعلی صفا. 

امیر سرتیپ محمدعلی صفا در سال ۱۳۲۸ در بجنورد متولد شد و در سال ۵۹ در خرمشهر به شهادت رسید. او از فرماندهان تکاوران دریایی بود. پس از پیوستن محمدعلی به ارتش و گذراندن دوره‌های انتخابی در ایران برای ادامه دوره‌های تخصصی کماندویی در پایگاه کماندویی «رویال مارین» معروف به پایگاه «موش‌های صحرا» انگلستان انتخاب شد؛ زیرا در رشته های مختلف ورزشی از جمله کاراته و کونگ فو تخصص خاصی داشت.

وی یک سال دوره کماندویی را در انگلستان گذراند و توانست علاوه بر دوره‌های تخصصی تارزان کورس، پریدن از ارتفاع‌های بلند آبشار و کوه و دوره‌های رزمی، مدرک تخصصی S.P.S شکار تانک را از آن پایگاه دریافت کند. وی سپس به آمریکا فرستاده شد و توانست در پایگاه جان. اف. کِنِدی پس از طی مراحل آموزشی سخت و طاقت فرسا مدرک تخصصی انهدام ناوهای جنگی را دریافت کند.

محمدعلی نخستین کسی بود که توانست مدرک تخصصی کماندوی ویژه با عنوان انهدام ناوهای جنگی را دریافت کند. هم چنین به دلیل شجاعت بسیاری که او در عملیات‌های آموزشی از خودش نشان داده بود برای دوره‌های کماندویی زندگی در شرایط سخت به نام Long Hope (امید طولانی) در جنگل‌های آمازون نیز انتخاب شد.

شهید صفا پس از آموزش به کشور بازگشت و در پایگاه کماندویی نیروی دریایی ارتش در بوشهر به عنوان مربی مشغول به کار شد. در روزهای اول پیروزی انقلاب که همه چیز در کشور به هم ریخته بود و ضد انقلاب در گوشه و کنار کشور جنگ به راه انداخته بودند تا انقلاب اسلامی را در نطفه خفه کنند، شهید صفا هم مانند بسیاری از رزمندگان آن دوران وارد میدان شد؛ به طوری که یک بار مورد هدف قرار گرفت و از ناحیه شکم به شدت مجروح شد؛ مجروحیتی شدید که منجر شدید محمدعلی بخش زیادی از روده خود را از دست بدهد.

روز ۳۱ شهریور سال ۱۳۵۹ و آغاز جنگی جهانی توسط ارتش بعث عراق؛ بعثی‌ها با دو لشکر تانک و با تمام تجهیزات، به خرمشهر حمله کردند و  با استفاده از اصل غافلگیری نیمی از خرمشهر را به اشغال خود در آوردند، در این هنگام بود که محمدعلی صفا و همراهانش که ۱۵۰ نفر از کماندوهای ویژه نیروی دریایی ارتش بودند، توانستند طی یک هفته ۱۶۴ تانک عراقی را منهدم کنند؛ به طوری صدام بعدها از خرمشهر با عنوان گورستان تانک‌های خود یاد می کند. در این درگیری‌ها ۱۳ ناو جنگی و موشک‌انداز ارتش عراق هم توسط صفا و همرزمانش نابود شد.

درگیری صفا با ارتش بعث عراق تا چهارم آبان ماه ۱۳۵۹ ادامه داشت؛ تا اینکه بر اثر انفجار یک خمپاره و اصابت ترکش به سر، پا و پهلوی محمدعلی؛ شکارچی تانک‌ها بر زمین افتاد و دیگر هیچ وقت بلند نشد. نکته جالب در مورد شهادت محمدعلی صفا نامه تسلیتی از طرف پایگاه کماندویی رویال مارین انگلستان برای خانواده این شهید بود که در آن نامه اعلام کرده بودند به خاطر شهادت محمدعلی صفا مدت سه روز پرچم این پایگاه نیمه افراشته بوده است.

این پایگاه همچنین تندیسی از وی ساخت و پایگاهی به نام پایگاه شکارچی تانک محمد علی صفا در انگلستان بنا شد. در تهران، بجنورد و بوشهر نیز خیابان‌هایی به نام شهید «صفا» نام گذاری شد. شهید صفا شهیدی بود که به خاطر منش و رفتارش هم در ایران محبوب بود، هم در انگلستان.