شرط های جدید برای نامزدی عارف

نامه نیوز: انتخابات 1400 نزدیک است اما اصلاح طلبان استراتژی مشخصی ندارند. محمدرضا عارف روزی که از ریاست شورای عالی سیاست گذاری کنار رفت برخی گفتند او واقعیت را پذیرفته و می خواهد از عرصه سیاسی کنار بکشد، حال آنکه این روزها خبر می رسد آن تحلیل قرابتی با واقعیت نداشت. محمدرضا عارف با وجود همه انتقادها جدی است که به صحنه انتخابات ریاست جمهوری سیزدهم ورود کند. درباره این مسئله با حسن رسولی عضو شورای عالی سیاستگذاری اصلاح طلبان و از نزدیکان سیاسی محمدرضا عارف گفتگو کردیم.

این روزها از جریان اصلاحات اسامی زیادی به گوش می رسد که می خواهند برای ریاست جمهوری کاندیدا شوند، آیا اصلاح طلبان برای ساماندهی و تصمیم گیری انتخاباتی رأی و نظر شورای عالی سیاستگذاری را ملاک قرار می دهند یا مکانیزم جایگزینی دارند؟

آن اسامی گمانه زنی هستند. درباره ساختار تشکیلاتی نیز هنوز تصمیم گیری انجام نشده است.

عدم تصمیم گیری به چه علتی بر می گردد، نشست نداشتن یا به توافق نرسیدن؟

دلایل مختلفی دارد. البته همه اعضای هیأت رئیسه شورای عالی سیاستگذاری استعفا نکرده اند، فقط آقای عارف رسما استعفا کردند و آقای موسوی لاری نیز به دلایل شخصی پیش از عید استعفا دادند. هر نوع تصمیم گیری برای آینده به نظر مجمع احزاب اصلاح طلب بر می گردد. حالا باید منتظر ماند و دید آنها به چه راهبردی می رسند.

برخی اصلاح طلبان معتقدند آقای عارف با استعفا از ریاست شورای عالی سیاستگذاری، عملا از خود رفع مسئولیت کند، آیا این انتقاد را شما قبول دارید؟

از خودشان بپرسید.

امروز اعلام شده که آقای عارف برای نامزدی در انتخابات ریاست جمهوری ستاد هم تشکیل داده است؟

به عنوان عضو شورای عالی سیاستگذاری می گویم اینها گمانه زنی است و مستند نیست.

فکر می کنید اصلاح طلبان چه زمانی به انتخابات ریاست جمهوری ورود جدی خواهند کرد؟

وقتی کشور از بی حسی سیاسی خارج شود.

آیا این گمانه زنی هایی که از طرف چهره های اصلاح طلب درباره اسامی مختلفی بیان می شود، برای آن است که این بی حسی سیاسی را از بین ببرند؟

نظرات شخصی افراد است، به نظر من سازمانی پشت آن نیست.

این روزها اصلاح طلبان مطرح می کنند که «می خواهیم با گزینه حداکثری وارد صحنه انتخابات ریاست جمهوری شویم»، این نامزد حداکثری به نظر شما چه شاخصه هایی دارد؟

رسیدن به نامزد چه حداکثری، چه حد متوسط و چه حداقلی در مرحله پایانی فرایند سازماندهی برای انتخابات اتفاق می افتد و به نظر من در شرایطی که هنوز به سازماندهی تشکیلاتی جریان به ایده مشخصی نرسیده، صحبت درباره مصادیق، گمانه زنی های شتابزده است.

به نظر شما آقای عارف می تواند گزینه مطلوب برای جریان اصلاحات در انتخابات ریاست جمهوری سال 1400 باشد؟

آمادگی برای این مسئله به خود آقای عارف مربوط می شود و پذیرشش هم مربوط به سازمان اصلاح طلبان است. آقای عارف یک بار به عنوان یک نامزد اصلاح طلب در انتخابات ریاست جمهوری سال 92 حضور یافتند و سپس با کناره گیری شان زمینه ساز پیروزی آقای روحانی شدند. پس به صورت بالقوه آقای عارف قابل طرح هستند اما اینکه مسئله فعلیت پیدا کند در مرحله اول بستگی به تصمیم شخصی خودشان دارد و در مرحله دوم به نسبتی بستگی دارد که جامعه اصلاح طلب با ایشان برقرار می کند.

برخی عملکرد فراکسیون امید در مجلس دهم را به پای آقای عارف می نویستند شما این تحلیل را منطقی می دانید؟

عملکرد مجلس دهم و فراکسیون امید را قابل دفاع می دانم. اگر فرصت اطلاع رسانی به فراکسیون امید داده شود مصوبات خوبی مثل اصلاح قانون اعدام قاچاقچیان مواد مخدر، بازگردن فضای سیاسی کشور و تابعیت فرزندان مادران ایرانی با پیگیری این فراکسیون به نتیجه رسید. البته به هر مجموعه ای می توان نقدهایی را هم وارد کرد اما اینکه همه کاسه کوزه ها سر آقای عارف شکسته شود منصفانه نیست.

اصلاح طلبان از 5 انتخابات اخیر 4 مورد انتخابات ریاست جمهوری سال 92 و 96، انتخابات مجلس دهم در حوزه انتخابیه تهران و انتخابات شوراهای شهر و روستا را قاطعانه بردند. حالا در انتخابات مجلس یازدهم توفیق پیدا نکردند. تقلیل این عدم توفیق به شورای عالی سیاستگذاری و غیرمنصفانه تر از آن تقلیل این عدم توفیق به عملکرد آقای عارف رنگ و بوی نظرات شخصی دارد. هیچ مربی تیمی پس از 4 برد مطلق و یک باخت نزد وجدان با انصاف افکار عمومی مورد نکوهش قرار نمی گیرد.