نامزدی محمد رضا عارف قطعی است

نامه‌نیوز: هرچه به انتخابات ریاست‌جمهوری سال1400 نزدیک‌ می‌شویم، نام افرادی که احتمال حضورشان در انتخابات وجود دارد بیشتر شنیده می‌شود؛ مشخصا محمدرضا عارف، رئیس فراکسیون امیدِ مجلس دهم و آخرین رئیس شورای عالی سیاست‌گذاری اصلاح‌طلبان که گفته می‌شود، استعفایش از این شورا و حتی شرکت نکردنش در انتخابات مجلس برای حضور در انتخابات ریاست‌جمهوری بوده است اما به تازگی موضوع فراتر از این بحث‌ها رفته و شنیده می‌شود که او حتی ستاد انتخاباتی‌اش هم تشکیل شده است. فرید مدرسی در توئیتی ضمن انتشار این خبر گفته است که مسئول این ستاد هم محمدرضا تاجیک است.

علی صوفی، وزیر دولت اصلاحات و عضو شورای عالی سیاست‌گذاری اصلاح‌طلبان درباره احتمال حضور عارف در انتخابات ریاست‌جمهوری1400 به «نامه‌نیوز» گفت: «اطلاعی از تشکیل ستاد آقای عارف ندارم اما ایشان از قبل خود را برای انتخابات ریاست‌جمهوری 1400 آماده کرده است. آقای عارف و آقای جهانگیری با توجه به آنکه به ترتیب در دو انتخابات سال‌های 92 و 96 نامزد انتخابات ریاست‌جمهوری شدند و توانستند از سد شورای نگهبان عبور کنند و حتی در مناظره‌های تلویزیونی هم شرکت کنند، می‌توانند در انتخابات1400 هم بیایند و چندان چنین موضوعی دور از ذهن نیست».

او در پاسخ به این پرسش که آیا اصلاح‌طلبان و بدنه اجتماعی این جریان به عارف اقبال نشان می‌دهند یا خیر، تصریح کرد: «اینکه اصلاح‌طلبان به آقای عارف گرایش دارند یا نه، بستگی به آن دارد که چه نامزدهایی با عنوان اصلاح‌طلب وارد صحنه انتخابات می‌شوند و بتوانند تأیید صلاحیت خود را از شورای نگهبان بگیرند. آنچه مسلم است این است که اگر اصلاح‌طلبان نامزدی داشته باشند پشتش می‌ایستند و حمایت می‌کنند. اصلاح‌طلبان برای صندوق رأی و نتیجه انتخابات اهمیت بسیار زیادی قائلند و حتما تمام تلاش‌شان را می‌کنند که در انتخابات موثر باشند و اگر چند نامزد اصلاح‌طلب به میدان آیند حتما با سازوکارهایی اصلاح‌طلبان بر یک نامزد به اجماع می‌رسند».

صوفی ادامه داد: «از سال92 تا کنون اصلاح‌طلبان نشان داده‌اند که دنبال اجماع‌سازی بوده‌اند. استراتژی شورای عالی هم همین بوده است. حزب کارگزاران سازندگی هم عضوی از شورای عالی سیاست‌گذاری اصلاح‌طلبان است و اعضای این حزب تا امروز باوجود همه اختلاف نظرهایی که با برخی اعضا دارند ثابت کرده‌اند که در نهایت به تصمیم جمعی احترام می‌گذارند؛ بنابراین این اطمینان وجود دارد که در نهایت همه اصلاح‌طلبان با یکدیگر به اجماع می‌رسند. از سوی دیگر کارگزاران که خود را عملگرا می‌داند، همچنان از روال سال92 تا کنون حمایت می‌کند و هنوز سیاست ائتلافی را درست می‌داند و چنین باوری در این حزب وجود دارد که می‌شود بازهم از یک نامزد غیراصلاح‌طلب حمایت کرد. در سال98 حزب کارگزاران موافق آن بود که اصلاح‌طلبان لیست بدهند اما شورای عالی سیاست‌گذاری در نهایت به این نتیجه رسید که نباید لیست داد و هر حزبی که می‌خواهد لیست بدهد به صفت حزبی خود و نه با نام اصلاح‌طلبی می‌تواند لیست بدهد که واقعا هم کارگزاران دقیقا بر همین خط حرکت کرد و گرچه لیست داد اما لیست آنها با نام کارگزاران و نه اصلاح‌طلبان عرضه شد و اعضای این حزب خلاف مصوبه شورای عالی رفتار نکردند. اکنون هم زمزمه‌هایی می‌شود که کارگزاران از آقای علی لاریجانی حمایت می‌کند. در واقع آنها بدشان نمی‌آید که از یک نیروی کاملا اصولگرا به نام لاریجانی حمایت کنند. آنها عملگرا هستند و اگر ببینند که اجماع اصلاح‌طلبان بر آقای عارف است و احتمال رأی‌آوری عارف هم بالاست حتما از لاریجانی به سمت عارف می‌آیند و با تعیین شروطی از او حمایت می‌کنند».

این فعال سیاسی درباره این موضوع که آیا سکوت عارف در مجلس برای در امان‌ماندن از ردصلاحیت شورای نگهبان در انتخابات ریاست‌جمهوری سال1400 بوده است یا نه، اظهار کرد: «آقای عارف به طور کلی اهل چالش نیست و سعی می‌کند همه مسائل را با گفت‌وگو حل کند و نمی‌خواست تریبون مجلس را به محلی برای مناقشه تبدیل کند؛ بنابراین نباید چنین روحیه‌ای را به پای مصلحت‌اندیشی سیاسی برای انتخابات1400 گذاشت. بسیاری از دوستان ما که در مجلس ششم تندروی کردند اکنون می‌گویند که تعامل به جای تقابل بهتر بود؛ حتی در سال94 آقای محمدرضا خاتمی در گفت‌وگویی مطرح کرد که اگر تعامل در کار بود حتی می‌شد لوایح دوقلو را هم تصویب کرد».