تفرقه کرونا در جلسه سران!

موج اعتراضات مجازی به روحانی پس از آن شروع شد که دلیل لغو جلسه را حضور محمدباقر قالیباف، رئیس قوه مقننه در بیمارستان امام خمینی و دیدار و گفتگو با کادر درمان و بیماران بخش کرونای این مرکز درمانی اعلام کردند. مسئولان دولت روحانی اعلام کردند که برگزاری جلسه با فردی که در مواجهه با بیماران کرونایی بوده، خلاف پروتکل‌های بهداشتی است.

هشتم تیر ماه سال جاری بود که حسن روحانی در سخنانی تأکید کرد که «بنده از هفته اولیه شیوع کرونا گفتم باید با این ویروس مدت مدیدی زندگی کرده و سازگاری داشته باشیم؛ بعضی‌ها آن زمان فکر کرده بودند اگر ۱۰، ۱۵ روز برویم خانه و از خانه خارج نشویم تمام می‌شود؛ معلوم بود که با ۱۰، ۱۵ روز در خانه ماندن تمام می‌شود.» یک ماه پیش از آن، در ۸ خرداد ماه نیز روحانی گفته بود که «باید تلاش کنیم با پروتکل‌های بهداشتی تعریف شده نه تنها محدودیت‌ها به تدریج برداشته شود، بلکه گشایش‌ها به گونه‌ای باشد که به مسیر طبیعی زندگی برگردیم. ما باید در آینده مردم را برای زندگی عادی همراه و همزمان با مقابله با کرونا آماده کرده و آموزش دهیم.»

بر مبنای چنین سیاستی بود که امور مربوط به کسب و کار مردم به روال قبل کرونا بازگشت. تفریحات مردم از سر گرفته شد. مسافرت‌ها هم که از ابتدا لغو نشده بود و با شدت ادامه داشت. حتی رستوران‌ها، هتل‌ها، استخرها، اماکن ورزشی و آرایشگاه‌ها فعالیت خود را از سر گرفتند. روحانی حتی در مقام رئیس جمهور تصمیم بازگشایی و از سر گیری فعالیت‌های حضوری مراکز آموزشی اعم از دانشگاه و مدرسه را هم اعلام کرد.

با این حال، حسن روحانی که خود برای بازگشت مردم و حتی کودکان دبستانی به زندگی عادی تصمیم گرفته بود، هیچ گاه به زندگی عادی یک رئیس جمهور برنگشت. او در هشت ماه گذشته، جز در نهاد ریاست جمهوری و منزلش، حاضر نشد. بازدید‌ها و سفر‌های او لغو شده و برخلاف برخی رؤسای جمهور خارجی هیچ بازدید حضوری از مراکز درمانی کشور که درگیر مهار کرونا هستند، نداشته است.

او در روز معرفی وزیر پیشنهادی برای وزارت صمت نیز به دلیل شیوع کرونا در صحن علنی مجلس حضور نیافت و این پرسش را در اذهان عمومی به وجود آورد که آیا پروتکل‌های در نظر گرفته شده برای روحانی با پروتکل‌های همه ملت ایران و حتی پروتکل‌های مسئولان و سران قوای دیگر متفاوت است؟ چه آنکه محمدباقر قالیباف و سید ابراهیم رئیسی، سران دو قوه دیگر در این ایام، برنامه‌های عادی خود را ضمن رعایت پروتکل‌های بهداشتی انجام می‌دهند و حتی سفر‌های استانی و بازدید‌های حضوری آنان برقرار است.

روحانی پیش از این هم، به دلیل رفتار‌هایی همچون دیدار با کارگران در روز کارگر از داخل ماشین و یا پیاده نشدن از خودروی خود در اولین دیدار خود از مناطق زلزله زده کرمانشاه، مورد انتقاد بود.

برخی معتقد هستند که لغو جلسه سران سه قوه، نه از روی مصلحت که در چارچوب یک لجبازی سیاسی با کسی است که زمانی رقیب انتخاباتی روحانی بوده و برخی اطرافیان و مشاوران روحانی همچنان او را رقیب می‌بینند. این گمانه به دو دلیل قوت گرفت؛ اول آنکه حسن روحانی طی ماه‌های اخیر بار‌ها در جلساتی با حضور مسئولان بهداشت و درمان کشور حضور داشته و آنان در مراکز درمانی کرونایی حضور داشته‌اند و چطور این سخت‌گیری دیدار با قالیباف، در دیدار با آنان لحاظ نشده است و یا همان پروتکل‌ها در دیدار با قالیباف لحاظ نشده است و دلیل دوم که این گمانه را قوت بخشید، این بود که اطرافیان روحانی حتی قبل از حضور قالیباف در یکی از بخش‌های کرونایی بیمارستان امام خمینی نیز علیه فعالیت‌های میدانی رئیس مجلس و سفر‌های استانی او موضع گرفته بودند. از جمله، حسام الدین آشنا هفته گذشته در توئیتی پر کنایه نوشته بود که «سفر‌ها را چند ماه زود شروع نکرده‌اید؟! این سفر‌ها برای دیدن است یا دیده شدن؟ این سفر‌ها نظارتی است، زیارتی است، نمایشی است یا انتخاباتی؟»

مسئولیت رئیس جمهور به عنوان رئیس قوه مجریه و مسئول اجرایی کشور، قابل قیاس با مردم عادی که هیچ، قابل قیاس با هیچ مسئولی نیست و حضور فعال‌تر میدانی او را – البته با رعایت پروتکل‌های بهداشتی - می‌طلبد. مسئولیت بزرگ، تعهد و فداکاری بزرگ هم می‌طلبد. خانه‌نشینی و قرنطینه کردن خود (آن هم نه ۱۰ یا ۱۵ روز، بلکه هشت ماه) و لغو جلسات مهمی که امکان رعایت صد در صدی پروتکل‌ها در آن وجود دارد، در شأن مقام ریاست جمهوری نیست و با مواضع و سخنان خود حسن روحانی هم در تضاد است. به گفته خود رئیس جمهور، ممکن است کرونا سال‌ها طول بکشد، آیا قرار است روحانی تا آخر دولت پا از محل کار بیرون نگذارد؟! درخواست زیادی نیست؛ رئیس جمهور هم به زندگی عادی و طبیعی یک رئیس جمهور همراه و همزمان با مقابله با کرونا برگردد.