حمله تند فعال اصولگرا علیه روحانی

حسین دهباشی چند سال بعدها فاش کرد "در گفت‌وگوی شبکه دو، بنای مان این بود که وقتی مقابل مجری قرار گرفت، هر چه عابدینی می‌ گوید را رها کنیم و به تلویزیون حمله کنیم(!) روز به‌ روز با سیطره رسانه‌ها، آدم‌هایی انتخاب می‌شوند که به شومن و بازیگر نزدیک‌ترند تا سیاستمدار".

آقای روحانی هر وقت قافیه پاسخگویی به مردم -درباره دروغ از آب درآمدن وعده ها- تنگ آمده، به تشکیک در اختیارات سایر قوا پرداخته و مدعی رفراندوم شده است.

او چند روز قبل گفت مصوبه ضد تحریمی مجلس را مفید نمی داند و آن را با تفسیر خود از قانون مجلس اجرا می کند(!) و امروز هم تفسیرهای من در آوردی در رد نظارت مجلس بر دولت مطرح کرده است.

این اظهارات غیر قانونی، در حالی است که طبق قانون اساسی، تنها مرجع معتبر برای تفسیر قانون اساسی، "شورای نگهبان"، و تنها مرجع تفسیر مصوبات مجلس، خودِ مجلس است.

درباره رفراندوم، آقای روحانی بارها پاسخ حقوقی دریافته کرده و با این وجود، برای تغییر فضای انتقادی شدیدی که میان مردم درباره سوء مدیریت دولت وجود دارد، متوسل به بازی رسانه ای شده است.

او بهتر از هر کس، از سقوط مقبولیتش به زیر ده درصد در همه نظرسنجی ها با خبر است. دولت ضمنا هزینه بسیاری کرد و تا یک زمانی هم موفق شد مجلس نهم و دهم را همراه و منفعل کنند. اما روحانی آخرین بار، در پاسخ به سوالات نمایندگان مجلس دهم (همسو)، درباره چهار سوال از پنج سوال، نمره مردودی گرفت.

از نظر حقوقی، هیچ یک از دو نوع رفراندوم  (تقنینی/ اصلاح قانون اساسی) در صلاحیت رئیس جمهور نیست. اصل ۵۹ قانون اساسی می گوید: اِعمال قوه مقننه می تواند از طریق همه پرسی انجام شود و درخواست آن باید به تصویب دو سوم نمایندگان مجلس برسد.

نوع دوم رفراندوم که به اصل ۱۷۷ و بازنگری قانون اساسی مربوط می شود، در صلاحیت رهبری و مشورت مجمع تشخیص مصلحت نظام است که پس از بررسی در شورای بازنگری، به رای عمومی گذاشته می شود. طبق اصل ۱۱۰ قانون اساسی، فرمان‌ همه‌ پرسی، از جمله وظایف‌ و اختیارات‌ رهبری است.

بنابراین، آقای روحانی نه به قانون اساسی کاری دارد و نه می خواهد بحث اقناعی و حقوقی معتبری داشته باشد. او می داند که مردم چه قدر نسبت به سوء مدیریتش معترضند؛ بنابراین به زعم خود، می خواهد فضا را عوض کند! او ژست حقوقدانی می گیرد، اما حالا همه می دانند که از ابتدا قرار بوده Showman باشد!