9 دی؛ روزی که مردم به پادوهای آمریکا تودهنی زدند

 بدخواهان بدطینت انقلاب از مردم بصیر ایران اسلامی آنچنان کشیده‌ و تودهنی خوردند که هرگز فراموش نمی‌کنند.

فتنه و آشوب نیابتی سال 88 که کارگزاری داخلی، مدیریت خارجی و خیال باطل براندازی داشت، به سد محکم مردم خورد و با خیزش عمومی و مردمی سرنگون شد.

فتنه‌گران با پشتوانه سران فتنه و با دروغ‌ بزرگ و وحشی‌گری و اغتشاش علنا روی نام جمهوری اسلامی خط کشیدند، علیه ارکان قانون اساسی فحاشی کردند و شعار «انتخابات بهانه است -  اصل نظام نشانه است» سر دادند.

آنها علیه اسلامیت و جمهوریت شورش کردند، به تصویر امام رحمت‌الله‌علیه بی‌حرمتی کرده و به مجالس عزای سید و سالار شهیدان(ع) در روز عاشورا هتاکی کردند.

سران فتنه که تحریک‌کننده به آشوب‌ها و هتک حرمت‌ها بودند، خود را رسوای عام و خاص کردند. اوباشی که از سران فتنه جرأت گرفتند، شعار نه غزه نه لبنان را طبق سفارش وزارت خارجه رژیم صهیونیستی جار زدند. در جریان فتنه 88 نتانیاهو به‌صراحت گفته بود اصلاح‌طلبان اصلی‌ترین سرمایه اسرائیل در ایران هستند و شیمون پرز اعلام کرد اصلاح‌طلبان به نمایندگی از اسرائیل با جمهوری اسلامی می‌جنگند.

جرج سوروس، سرمایه‌دار یهودی صهیونیست که به پدر کودتاهای رنگی شهرت دارد، تأمین‌کننده منابع مالی کودتاهای مخملی است. فتنه‌گران دستورالعمل‌های وی، جین شارپ و مایکل لدین را در فتنه 88 پیاده می‌کردند. سوروس که در این فتنه نقش فعالی داشت، بعد از شکست آن در مصاحبه با CNN گفت قول می‌دهم که تا پایان سال 2010 جمهوری اسلامی ایران از بین برود!!

افراطیون مدعی اصلاحات نشان دادند هیچ اعتنا و اعتقادی نه به جمهوریت و رأی مردم دارند و نه به اسلامیت.

6 دی 88 روز عاشورا بود و فتنه‌گران علاوه‌بر تخریب و آتش زدن اموال عمومی، پرچم‌ها و هیئت‌های عزاداری را مورد هتک حرمت قرار دادند. با انتشار خبر این غائله، همان روز عزاداران حسینی به خیابان‌های مرکزی شهر آمدند و با سر دادن شعارهای انقلابی، آن را محکوم کردند. نهم دی اما مردم در سراسر کشور، حماسه‌ به پا کردند و آخرین میخ‌ را به تابوت فتنه کوبیدند. پهنه ایران جلوه یکپارچگی و بیداری ملت شد. مردم با حضور خیره‌کننده، پایبندی به آرمان‌های انقلاب و وفاداری به مولا و مقتدای وارسته و زمان‌شناس و حکیم‌شان، امام خامنه‌ای را اعلام و نقشه‌کش‌ها و دست‌اندرکاران داخلی و خارجی فتنه را مبهوت و مأیوس کردند. در این میان، مردم آگاه و انقلابی تبریز با تیزبینی یک روز زودتر در 8 دی به میدان آمدند.

مجاهدتی که راه را به ما نشان می‌دهد

رهبر معظم انقلاب، 19 دی 88، در دیدار مردم قم در سالگرد قیام ۱۹ دی فرمودند: «در شرائط فتنه، کار دشوارتر است؛ تشخیص دشوارتر است. البته خدای متعال حجت را همیشه تمام می‌کند؛ هیچ وقت نمی‌گذارد مردم از خدای متعال طلبکار باشند و بگویند تو حجت را برای ما تمام نکردی، راهنما نفرستادی، ما از این جهت گمراه شدیم. در قرآن مکرر این معنا ذکر شده است. دست‌ اشاره الهی همه جا قابل دیدن است؛ منتها چشم باز می‌خواهد. اگر چشم را باز نکردیم، هلال شب اول ماه را هم نخواهیم دید؛ اما هلال هست. باید چشم باز کنیم، باید نگاه کنیم، دقت کنیم، از همه ی امکاناتمان استفاده کنیم تا این حقیقت را که خدا در مقابل ما قرار داده است، ببینیم.» ایشان بیان داشتند: «مهم این است که انسان این مجاهدت را بکند. این مجاهدت به نفع خود انسان است؛ خدای متعال هم در این مجاهدت به او کمک می‌کند. نوزده دیِ مردم قم در سال ۵۶ از این قبیل بود، نهم دیِ امسالِ آحاد مردم کشور- که حقیقتاً این حرکت میلیونی فوق‌‌العاده مردم حرکت عظیمی‌بود- از همین قبیل است، و قضایای گوناگونی که ما در طول انقلاب از این چیزها کم نداشتیم. این مجاهدت، راه را به ما نشان می‌دهد.»

قطعنامه‌ 1929 پیامد فتنه 88

از سوی دیگر باید یادآور شد که تحریم‌های فعلی را عوامل فتنه 88 سر سفره ملت گذاشتند. برخلاف خط تبلیغی مدعیان اصلاحات، قطعنامه 1929 اساساًً نه یک قطعنامه هسته‌ای است و نه با هدف واکنش نشان دادن به سیاست‌های هسته‌ای ایران اعمال شده است. ریشه رژیم تحریم‌ها، قطعنامه 1929شورای امنیت و زیرساخت حقوقی آن است. این قطعنامه دقیقاًً در سالگرد فتنه 88 - 25 خرداد 1389(ژوئن 2010) - با هدف حمایت و هواداری از جریان فتنه و در مقطعی که این جریان رو به افول بود، صادر شد.

نامه‌نگاری میان اوباما و سران فتنه

مایکل لدین، مشاور پیشین شورای امنیت ملی آمریکا و عضو برجسته مؤسسه آمریکن اینترپرایز نیز- مرداد 94- در یادداشتی در نشریه فوربس نوشت: سناتور چاک شامر نقش مستقیمی‌ در نامه‌نگاری محرمانه بین دولت اوباما و سران آشوب علیه دولت ایران در سال 1388 و در پی انتخابات ریاست‌جمهوری داشته است. دولت (آمریکا) تصمیم گرفت پیامی ‌‌برای گروه موسوی و جنبش سبز بفرستد. سناتور شامر دوستی در وال‌استریت داشت که با سبزها در ارتباط بود و همان فرد به‌عنوان رابط انتخاب شد.

لدین در ادامه نوشته بود: از شامر خواسته شد از طرف دولت این پیام و سؤالات پیوستش را به رهبران سبزها منتقل کند. سؤالات اینهاست: «ما باید چه کاری انجام دهیم؟ چه کاری نباید انجام دهیم؟» پاسخ این پیام در یک یادداشت 8 صفحه‌ای در تاریخ 30 نوامبر 2009 (9 آذر 88) دریافت شد. نویسندگان محتاط بوده‌اند و متن امضا نشده و من دلایل روشنی دارم که چند نفر در تهران روی آن کار کرده‌اند. در این نامه تصویری از ایران با عبارت‌های بسیار خشنی آمده است که این کشور تحت «حکومت استبدادی»، «رژیمی ‌‌خشن» و «دیکتاتوری» است که با سرکوب مردم و چپاول منابع عمومی ‌ادامه حیات می‌دهد. همچنین در این نامه تأکید شده است: «حکومت قابل اصلاح نیست اما نیروهای حامی ‌‌تغییر در داخل قوی هستند و به‌خوبی هدایت می‌شوند»! در بخش‌هایی از این نامه که در 9 آذر فرستاده شده، به طرف آمریکایی اطلاع داده می‌شود که تظاهرات بزرگ بعدی برای 16 آذر روز دانشجو برنامه‌ریزی شده است.

نمایندگان جنبش سبز گفتند تحریم ایران باید به‌صورت شوک وارد شود!

جان ‌هانا، از اعضای ارشد موسسه واشنگتن در سیاست خاور نزدیک و مشاور امنیت ملی دیک چنی (معاون جرج بوش) ۲۸ مهرماه ۱۳۸۸ یعنی یک ماه بعد از هتاکی فتنه‌گران در روز قدس، از ملاقات با شخصیت‌های نزدیک به رهبری جنبش سبز خبر داد و به روزنامه لس‌آنجلس‌تایمز گفت؛ مطمئنا پیامی‌‌که من از گردهمایی اخیر فعالان ایرانی در اروپا- که در میان آنها بعضی شخصیت‌های نزدیک به رهبری جنبش سبز حضور داشتند- شنیدم این بود که تحریم باید اعمال شود و این تحریم باید هرچه شدیدتر باشد، تحریم ضعیف و یا تدریجی فقط به رژیم این امکان را می‌دهد که با وضعیت جدید خودش را تطبیق دهد. آنها گفتند برای اینکه تحریم موثر باشد، باید به‌صورت شوک وارد شود که فلج کند و نه به‌صورت واکسن.(!)

اولین جرقه تحریم

همچنین، در همان روز قدس سال 88 که پادوهای مفلوک ضدانقلاب شعار نه غزه نه لبنان سر دادند که روز قبل از راهپیمایی توسط سایت وزارت خارجه اسرائیل رونمایی شده بود و برای راهپیمایی عظیم ملت ایران علیه اشغالگران صهیونیست حاشیه ساختند، رابرت گیتس، وزیر دفاع وقت آمریکا(رئیس اسبق سازمان سیا) ضمن سخنانی گفت؛ در حال حاضر به‌دلیل شکاف‌های عمیق در ایران پس از انتخابات، تحریم موثرتر از گذشته است. ما در ۳۰ سال گذشته چنین شکاف‌هایی را ندیده بودیم. مخالفان به‌تدریج سیاست‌های کلان جمهوری اسلامی را هدف گرفته‌اند. اکنون باید تحریم‌ها را تشدید کرد.

هیلاری کلینتون، وزیر خارجه وقت آمریکا نیز در پاسخ به سؤال خبرنگار واشنگتن‌پست که پرسیده بود قطعنامه ۱۹۲۹ شورای امنیت علیه ایران چه اثر قابل توجهی دارد؟ گفته بود: این قطعنامه در حمایت از جنبش سبز صادر شده است.(!)

فتنه 88 گزینه تحریم را به روی میز برگرداند

علاوه ‌بر اینها، جان بولتون مشاور سابق امنیت ملی کاخ سفید و نماینده پیشین آمریکا در سازمان ملل، در مقطع فتنه 88 گفته بود: این ناآرامی‌های ایران در سال 88 بود که گزینه تحریم ایران را که بیش از دو سال از دستور کار خارج شده بود، مجدداًً به روی میز برگرداند.

فتنه 88 عامل اصلی تشویق کاخ سفید برای تحریم‌ها

به همین قرار، روزنامه آمریکایی نیویورک‌تایمز سال 95 فاش کرد که فتنه ۸۸ عامل اصلی تشویق کاخ سفید برای تحریم‌های کم‌سابقه علیه ایران بود.

این روزنامه در تحلیلی به قلم مارک لاندر با‌‌ اشاره به تاریخچه اعمال تحریم‌های آمریکا علیه ایران و مذاکرات هسته‌ای، به ارزیابی سفر هیلاری کلینتون، وزیر خارجه وقت آمریکا و مشاوران وی به عمان و تلاش‌های آنها برای پیداکردن کانال‌هایی برای مذاکره با ایران پرداخت و نوشت: کلینتون دنیس راس مشاور ویژه خود را در سال ۲۰۰۹ مکلف کرد با مقامات عمانی درباره چگونگی مذاکره با ایران دیدار و گفت‌وگو کند. اما چند هفته بعد اعتراضات ضددولتی در ایران کاخ سفید را واداشت تا به جای تعامل با ایران، راهبرد فشار را پیگیری کند.

همچنین، جان مک کین، سناتور معروف آمریکایی نیز- خرداد 89- پس از تصویب قطعنامه 1929 در بنیاد ملی دموکراسی گفت: بالاخره قطعنامه تحریم‌های بیشتر علیه ایران به تصویب رسید... ما باید در کنار جنبش سبز بایستیم، لازم است که اهداف آنان را اهداف خود بدانیم. منافع آنان منافع ماست و تلاش‌هایشان، تلاش‌های ما.

استوارت لوی، معاون وقت وزارت خزانه‌داری آمریکا در امور‌ ‌تروریسم و اطلاعات مالی نیز گفته بود: مهم‌ترین اتفاقی که رخ داده این است که آمریکا تصور می‌کند تحریم‌ها با اوضاع سیاسی آشفته ایران ‌ترکیب خواهد شد و این چیزی است که آمریکا به آن امید بسته است.