معمای نامزد اصلاحات

چهار ماه و نیم تا انتخابات ریاست جمهوری باقی است و با در نظر گرفتن زمانی که صرف ثبت‌نام، اعلام وضعیت صلاحیت‌ها و تغییرات بعد از آن می‌شود؛ فرصتی باقی نمانده است؛ بنابراین جریانات سیاسی بیش از این نمی‌توانند دست دست کنند و گزینه نهایی آنا همین‌روز‌ها باید معلوم شود. از همین رو طیف‌های مختلف در درون هر کدام از جریان‌های اصلاح‌طلب و اوصولگرا سخت مشغول رایزنی و تعامل هستند.

وضعیت اصلاح‌طلبان به خاطر نگرانی‌هایی که درباره تایید صلاحیت شدن یا نشدن نیروهایشان دارند، قدری پیچیده‌تر است و برای همین تصمیم گیری سخت شده است.

حزب مهم و اثرگذار کارگزاران اگرچه از مواضع پیشین خود عقب نشسته و مثل سابق به ائتلاف با لاریجانی اصرار ندارد، هنوز با اتحاد ملت و سایرین همراهی نمی‌کند. سخنگوی کارگزاران که وعده داده بود گزینه حزبی خودشان را رونمایی کند، این کار را تا مشخص شدن نامزد اصلاح‌طلبان به تعویق انداخته و این یعنی که همه تلاش‌ها در جهت رسیدن به یک گزینه اجماعی است. گزینه‌ای که پیدا کردن او شبیه یک معما است.

شنیده‌های خبرنگار نامه‌نیوز حاکی از آن است که اتحاد ملتی‌ها پشت اسحاق جهانگیری ایستاده و خواهان حمایت از او هستند. این گزاره پیش‌تر مطرح شده بود، اما اکنون با حذف قطعی محمدجواد ظریف از گزینه‌های اصلاح‌طلبان و اظهارات برخی سیاسیون از جمله محمدرضاعارف و صادق خرازی در ضدیت با ایده ائتلاف، بیش از همیشه قابل اعتنا است.

اتحاد ملتی‌ها جهانگیری را کاندیدایی خالص با پشتوانه حزبی می‌دانند که می‌تواند مورد اجماع باشد، از فیلتر شورای نگهبان عبور کند و مثل ۹۶ در مناظرات انتخاباتی بدرخشد. سایر اصلاح‌طلبان، اما چنین نگاهی ندارند. مثلا کارگزارانی‌ها اگرچه با جهانگیری نسبت حزبی دارند؛ مخالف هستند. گفته می‌شود که این گروه از اصلاح‌طلبان اولا از تایید صلاحیت جهانگیری اطمینان نداشته و نمی‌خواهند که احتمال عبور نکردن او از فیلتر دستگاه‌های نظارتی را نادیده بگیرند.

همچنین با در نظر گرفتن سهم او در ناکارآمدی‌های دولت روحانی به این واقعیت توجه می‌کنند که کاندیداتوری او موجب افزایش انگیزه بدنه اجتماعی برای مشارکت در انتخابات نخواهد شد و شوری به این رخداد سیاسی مهم نمی‌افزاید.

مخالفت کارگزاران با کاندیداتوری و اجماع روی جهانگیری درحالی است که جریان اصلاحات گزینه قابل توجه و اعتنای دیگری نیز ندارد.

بدیهی است که اگر قرار به اسم بردن از چهره‌های اصلاح‌طلب باشد، می‌توان لیستی تهیه کرد، اما این لیست به دلایل مختلف قابل ارائه در انتخابات پیش‌رو نخواهد بود. برخی از نیرو‌های اصلاح‌طلبان تایید صلاحیت بشو نیستند و برخی نیز به هیچ وجه رای‌آوری ندارند. گروهی نیز مثل جهانگیری در وضع موجود سهیم هستند. برخی از نیرو‌های مناسب‌تر نیز با در نظر گرفتن اوضاع و احوال کشور اعم از مشکلات درونی و بیرونی مایل به کاندیداتوری نیستند. بر همین اساس است که فهرست اصلاح‌طلبان برای انتخاب کاندیدای نهایی ۱۴۰۰ کم‌شمار و کم‌شمارتر می‌شود.

یکی از گزینه‌های مورد نظر این جریان محمدجواد ظریف بود که بعد از بار‌ها ابراز بی‌میلی در مصاحبه دیروز خود با روزنامه اعتماد آب پاکی را روی دست همه ریخت و از ضرورت تمرکز رئیس جمهور بر سیاست داخلی گفت.

گمانه‌زنی‌ها درباره ورود آقای سید حسن خمینی نیز نمی‌تواند جدی باشد و دلیلش نیز اشاره‌ای است که برخی از اصلاح‌طلبان به احتمال رد صلاحیت او می‌کنند. ضمن اینکه خودش نیز صراحتا یا تلویحا تمایلی به کاندیداتوری نشان نداده است.

ائتلاف با لاریجانی نیز تقریبا منتفی است چراکه به جز کارگزارانی‌ها کسی تمایل به حمایت از او ندارد. فقط این نیست و گفته می‌شود که حامیان لاریجانی نیز در صورت کاندیداتوری جهانگیری، ورود وی را به مصلحت نمی‌دانند. اگرچه گروهی از هواداران کاندیداتوری لاریجانی بر این باور هستند که حتی اگر جهانگیری کاندیدای اصلاح‌طلبان باشد، نهایتا رد صلاحیت شده و موجب می‌شود که این جریان سیاسی دست آخر سراغ لاریجانی برود.

با وجود همه این حرف‌ها و تردیدها، طبق اطلاع خبرنگار نامه نیوز از آخرین تحولات انتخاباتی در جریان اصلاحات، اسحاق جهانگیری جدی‌ترین گزینه است و اگر مولفه خاص و جدیدی اثرگذار نشود، همین روز‌ها به عنوان گزینه مورد اجماع رونمایی خواهد شد.