کنعانی مقدم: حداد عادل باید بپذیرد که وحدت یعنی «همه با هم» نه «همه با من»

اصولگرایان فعالیت‌های انتخاباتی خود را در این دوره ا از انتخابات ریاست جمهوری با دو سازکار کلید زدند. برخی حول محور جامعه روحانیت مبارز جمع شده و برخی نیز اصرار کردند که همان سازوکار مورد استفاده در جریان انتخابات مجلس یعنی شورای ائتلاف به قدر کافی کارآمدی دارد. این طور تصور و مدام گفته می‌شد که دو شورا در نهایت به یک تصمیم و اتفاق نظر خواهند رسید.

امیدواری به ایجاد این تفاهم، اما در روز‌های اخیر رو به کاهش است. جامعه روحانیت که تمام تلاش خود را برای تحقق رویای وحدت در جریان اصولگرا به کار گرفته قصد معرفی کاندیدای نداشته و بار‌های تاکید کرده که صرفا میزبان انتخابات است. در حقیقت می‌کوشد که بستری برای رایزنی و تفاهم طیف‌های مختلف اصولگرا ایجاد کند. شورای ائتلافی‌ها که به موفقیت خود در جریان انتخابات اسفند ۹۸ مغرور شده‌اند، اما سر همراهی ندارد. برای همین شاهد بروز و ظهور نشانه‌های اختلاف و یا حداقل سختی راه اتحاد هستیم.

مثلا غلامرضا مصباحی مقدم، سخنگوی جامعه روحانیت مبارز در چهارمین نشست «جمهور» با آن اطمینان قبل از ایجاد تفاهم سخن نگفت و تلویحا اعلام کرد که احتمالا اتفاق نظری حاصل نخواهد شد. نکته مورد توجه در سخنان وی آن بود که گفت: «این ممکن است به نتیجه برسد یا نرسد، اما اگر هم به وحدت نرسیدیم همدیگر را تخریب نخواهیم کرد.»

تخریب نکردن یکدیگر، اما این طور که به نظر می‌رسد از شورای ائتلافی‌ها چندان مورد توجه و حائز اهمیت نیست. شاهد آنکه غلامعلی حدادعادل، رئیس این شورا می‌گوید: «مشکل امروز ما این است که جامعه روحانیت مبارز به‌طور مستقل راه افتاده و می‌گوید من هم می‌خواهم انتخابات را میزبانی کنم و محور وحدت شوم. حرف بنده به آن‌ها این است که وقتی تجربه شورای ائتلاف وجود دارد چرا آن را نادیده می‌گیرید؟ از طرف دیگر دوستان پایداری هم داستان خود را دارند. البته ما هنوز خط مذاکره‌ای با آن‌ها باز نکرده‌ایم و مذاکرات را برای مراحل بعدتر گذاشته‌ایم. بالاخره باید کاری کنیم این کثرت متولی و مدیر کار، کار دست ما ندهد. ما از یک طرف با کثرت نامزد روبرو هستیم و از یک طرف دیگر با کثرت پدر».

پاسخ جامعه روحانیت به این رویکرد، اما به نحوی بود که ضمن دامن زده نشدن به اختلافات، آقایان توجیه شوند. در این راستا بود که مصطفی پورمحمدی، دبیر عالی جامعه روحانیت مبارز تاکید کرد: حکمرانی مطلوب در نظام اسلامی بر هیچ یک از مدل‌های لیبرالی، ملوک الطوایفی، امنیتی، نظامی، پادگانی و پدر سالارانه استوار نیست. حکمرانی اسلامی بر اساس علم، عقل و اخلاق و نظام‌های حق گرا و قانون مدار است.

با این وجود، اظهارات و موضع گیری‌های حدادعادل با واکنش‌ها و انتقاداتی همراه بود. مثلا حسین کنعانی مقدم، دبیر کل حزب سبز، در گفت‌وگویی با «نامه نیوز» به این اظهارات واکنش نشان داد و گفت: «مساله وحدت در استراتژی هر دو گروه یعنی شورای وحدت و شورای ائتلاف نقش محوری دارد، اما در رقابت‌های سیاسی وضع فرق می‌کند و برخی فکر می‌کنند که برنده انتخابات هستند لذا نمی‌خواهند که افراد دیگری را وارد کنند و فکر می‌کنند که همه امکانات کشور در اختیار آنان است و قرار است همیشه اینطور باشد. در صورتی که این امر توهمی بیش نیست».

وی با تاکید بر اینکه «موفقیت راهی غیر از همفکری و همراهی دو شورا ندارد» گفت: «همه طیف‌های اصولگار باید وارد عرصه وحدت شوند و به امر نیز توجه داشته باشند که چنانچه بار‌ها مورد تاکید قرار گرفته است، وحدت به معنی همه با من نیست، بلکه به معنای همه با هم است. آقای حداد عادل نیز اگر این را نپذیرفته و اصرار دارند که وحدت به معنی همه با آن‌ها است، اشتباه و خطا می‌کنند».

این فعال سیاسی اصولگرا همچنین تاکید کرد: «قطعا جریان اصولگرایی بدون جامعتین و حضور نیرو‌های مبارز به عنوان مرجعیت سیاسی راه به جایی نمی‌برد. ممکن است که دوستان دیگر بتوانند در یک یا دو انتخابات برنده شوند، اما این مساله همیشگی نیست و تاکید بر اینکه بخواهد روحانیت را به حاشیه ببرند تداعی کننده ایده اسلام بدون روحانیت است».