احمدی‌نژاد تلاش می‌کرد خود را یک رهبر جهانی معرفی کند

سلیمی نمین در پاسخ به اینکه آیا روی‌آوردن بخشی از چهره‌های اصولگرایی به گفتمان چپ، به دلیل نگاه ابزاری است؟ گفته: مصداق_ما در این بحث_ صحبت‌های اخیر آقای ضرغامی در ابراز علاقه به چگوارا و حتی گلسرخی و شعارهایی مانند نان، مسکن و آزادی.

نمی‌توانم کلی نظر بدهم، ممکن است افرادی هم چنین انگیزه‌هایی داشته باشند. ما قبل از انقلاب جریان چپی را داشتیم که علی را سمبل عدالت مطرح می‌کرد و به‌‌صراحت احترامش را ابراز می‌کرد؛ یعنی همان‌طور که ما در اسلام عدالت را پیگیری می‌کنیم، برخی نیروهای چپ هم با انگیزه عدالت در این وادی قدم می‌گذارند، اما چون تفکرشان اومانیستی است، طبیعتا عدالت را نمی‌تواند محقق کند.

وی در پاسخ به این سوال که گفتمان اصولگرایی اصلا چه نیازی دارد که امروزه و در این روزگار و زمان که چپ‌گرایی هم دیگر آن همه‌گیری گذشته را ندارد، یک‌باره سراغ نمادهای آن برود؟ گفته:

همان نیاز که شما دارید. زمانی که روزنامه شما چند سال قبل در یک مطلبی به تقدیر از جریان چپ پرداخته بود، من جوابیه‌ای برای شما ارسال کردم. شما شاید فراموش کرده‌اید. با همان نیازی که شما به تقدیر و تجلیل دست‌و‌دلبازانه از چریک‌های فدایی پرداختید. تعریف عجیب‌وغریبی از چریک‌های فدایی کرده بودید. همان زمان بود که چپ در برخی دانشگاه‌ها مجدد مطرح شده بود، شما هم در این وادی گام‌هایی برداشتید. من جوابیه دادم که اینها (‌چپ‌ها) حتی در دوران مبارزه هم به‌هیچ‌وجه دموکرات نبودند.

سیمی‌‍نمین در رابطه با مواضع ضرغامی ادامه داده: من نمی‌دانم انگیزه آقای ضرغامی چیست، ولی شخصا خودم هم برای نهضت‌های رهایی‌بخش در آمریکای لاتین احترامی جدی قائلم. 

بحث صرفا ایشان نیست. ما مشابه این رفتارها را در رئیس سابق دولت هم دیدیم. پس می‌شود گفت تمایلی جدی‌تر از یک فرد یا یک شخص وجود دارد.

وی در رابطه با رویه‌های چپ گرایانه احمدی نژاد افزوده: احمدی‌نژاد می‌خواست بگوید نه‌تنها من برای ریاست‌جمهوری مادام‌العمر شایسته‌ام، بلکه یک رهبر جهانی هستم و منت می‌گذاشت که ریاست‌جمهوری ایران را پذیرفته بود. خودش را در سطحی مطرح می‌کرد که ملت را مرعوب کند. این یک افت جدی است که با آن برخورد و مهار شد.