تورم 400 درصدی سوغات دولت «برجام و دیگر هیچ»

وی در این اظهاراتش اولا هیچ ‌اشاره‌ای به سرانجام وعده‌های پیشین خود از جمله رونق اقتصادی که مردم نیازی به یارانه نداشته باشند،نکرد و ثانیا هیچ سخنی درباره گرانی 400 تا 700درصدی کالاهای اساسی در دولتش نکرد و ثالثا به تشکیل صف‌های مرغ و روغن در دولت متبوعش نپرداخت.

ترجیع‌بند اظهارات مسئولان دولت:

 اگر ما نبودیم قحطی می‌آمد

البته گویا ترجیع‌بند اظهارات اغلب مسئولان دولت روحانی در ماه‌های اخیر و پس از افتضاح مدیریتی 8ساله اخیر این شده که اگر ما نبودیم قحطی می‌شد؛ مثلا عباس آخوندی وزیر مستعفی راه و شهرسازی که ماحصل عملکرد مدیریتی او گرانی نزدیک به 700 درصدی قیمت مسکن در 8 ساله اخیرشد چند هفته پیش ادعا کرد «اگر ما نبودیم قحطی تمام ایران را گرفته بود.» یا اسحاق جهانگیری معاون اول حسن روحانی زمستان پارسال مدعی شد: «اگر گروهی به جز دولت ما سرکار بود در مقابل جنگ اقتصادی، کل ایران را از دست می‎داد.»

بدون افتضاح مدیریتی، قحطی غیرممکن است

اما برخلاف این ادعاها باید گفت اگر کسانی حداقل آشنایی از توانایی‌ها و ظرفیت‌های بالقوه ایران داشته باشند می‌دانند که با وجود این همه نعمات خدادادی بروز مسائلی چون قحطی و امثالهم در حالت طبیعی و بدون افتضاح مدیریتی در ایران غیرممکن است.

نکته جالب اینکه همین جناب حسن روحانی که امروز از تنظیم بازار گوشت و مرغ ناکام مانده و شاید علت آن را هم به خارجی‌ها نسبت می‌دهد در زمان دولت‌های نهم و دهم، مدعی بود با برنامه‌ریزی درست می‌توان هم تقاضای داخل را تأمین کرد و هم به کشورهای دیگر گوشت و مرغ صادر کرد.

مثلاً ۱۳ دی ۱۳۸۷ حسن روحانی درباره بازار گوشت و مرغ کشور گفت:‌ «اگر بپذیریم که مصرف فرآورده‌های دامی و لبنی در کشور ما بیش از الگوی مصرف جهانی است که البته این نکته‌ای قابل تأمل است اما باید بدانیم که در شرایط حداکثر مصرف در کشور هم به راحتی قادر به تأمین نیازهای داخلی هستیم. نیاز کشور در سال آینده نسبت به گوشت مرغ ۱.۶ میلیون تن است که به راحتی مرغداری‌ها قادر به تولید ۲ میلیون تن هستند. همچنین نیاز به تخم‌مرغ حدود ۸۰۰ هزار تن و گوشت قرمز حدود ۹۰۰ هزار تن است که در کشور، امکان تولید ۱ میلیون تن برای هریک از آنها وجود دارد. نیاز شیر هم حدود ۹.۵ میلیون تن است که تأمین همه آنها با امکانات موجود به شرط حمایت دولت به‌خوبی امکان‌پذیر است. با ظرفیت‌هایی که در بخش تولید گوشت مرغ، گوشت قرمز، شیر و تخم‌مرغ کشور وجود دارد، تأمین نیازهای داخل کشور بدون نیاز به واردات کار دشواری نیست ولی متاسفانه در چند سال اخیر وضعیت باثباتی در تولید نداشته‌ایم.»

اظهارات فوق دقیقا نشان می‌دهد که خود جناب روحانی هم 13سال پیش اذعان داشته که توانایی‌های ایران در تولیدات مختلف آنقدر بالاست که نه تنها نباید برای توجیه افتضاحات مدیریتی متوسل به مسائلی چون قحطی و... شد بلکه حتی در شرایط مصرف حداکثری مردم ایران نیز می‌توان علاوه‌بر تامین بازار داخلی به صادرات هم فکر کرد.

چنان رونقی ایجاد کنم که مردم نیازی به یارانه 45 هزار...

البته دولت روحانی که امروز بر سرمردم منت می‌گذارد که اگر مانبودیم قحطی می‌آمد روزگاری به مردم وعده داده بود آن چنان رونق اقتصادی‌ای ایجاد خواهیم کرد که هیچ کس به یارانه نیاز نخواهد داشت. اما حالا مجبور است به دلیل کاهش شدید قدرت خرید مردم و گرانی‌های بی‌سابقه که عمدتا نتیجه بی‌انضباطی پولی و مالی دولت است به بهانه‌های مختلف یارانه‌های معیشتی ،رمضان و... پرداخت کند.

 دولت روحانی که الان نیامدن قحطی را دستاورد خودش می‌داند سال‌ها پیش و در زمان انتخابات  92قول داده بود مردم در همان 2 ماه اول دولت تدبیر و امید آثار کارهای انجام‌شده را می‌بینند.

البته مردم طی ماه‌های اخیر به خوبی آثار کارهای اقتصادی دولت روحانی را در صف‌های مرغ و روغن، بورس، قیمت نجومی مسکن و... می‌بینند اما شایسته است به زبان آمارهای بانک مرکزی و مرکز آمار همین دولت نیز نتیجه کارهای دولت روحانی را ببینیم:

مرور برخی آثار اقتصادی دولت برجامی به زبان آمار

بر اساس گزارش‌های بانک مرکزی و مرکز آمار، قیمت کالاهای اساسی در هشت سال دولت روحانی بیش از 400تا 700 درصد گران شده است.

به گزارش سایت مشرق، کره پاستوریزه با افزایش ۷۳۹ درصدی در دولت روحانی، رکورددار گرانی بوده است. قیمت هر کیلوگرم کره پاستوریزه در پایان دولت دهم ۱۲هزار تومان بود که در پایان سال گذشته به ۱۰۰ هزار و ۶۸۰ تومان افزایش یافت. رتبه دوم و سوم گرانی مواد غذایی را در دولت روحانی خیار با ۵۶۸ درصد و چای خارجی با ۵۴۱ درصد در اختیار دارند. قیمت تخم‌مرغ هم در دولت روحانی ۴۹۳ درصد افزایش یافته و رتبه چهارم را کسب کرده است. در پایان دولت دهم هر شانه تخم‌مرغ ۷۴۹۰ تومان بود که در اسفند سال گذشته به ۴۴۴۵۰ تومان رسید.

قند با ۴۸۸ درصد رتبه پنجم گرانی‌ها را در این دولت به دست آورده است. هر کیلوگرم قند در پایان دولت احمدی‌نژاد۲۵۶۰ تومان بود که در اسفند سال گذشته به بیش از ۱۵هزار تومان رسید.

ماست پاستوریزه با ۴۷۹ درصد، شکر با ۴۵۹ درصد، کدوی سبز با ۴۵۰ درصد روغن نباتی با ۴۲۵درصد و پنیر پاستوریزه با ۴۲۳ درصد در رتبه‌های ۶ تا ۱۰ گرانی‌ها در دولت روحانی هستند.

همچنین روحانی که در سال 92 از دولت قبل از خودش بابت نصف کردن ارزش پول ملی انتقاد کرده و گفته بود «من دولت راستگویان تشکیل می‌دهم و چقدر شرم‌آور است تورم بالای 30 درصد و کاهش قدرت خرید مردم» حالا معلوم نیست بابت یک هشتم شدن ارزش پول ملی نسبت به سال 92 و نیز تکرار 3ساله تورم بالای 30درصد در دولتش چه توضیحی دارد.

همچنین در دولت فعلی طبق گزارش‌های رسمی از مرداد ۹۲ تا اسفند ۹۹ متوسط قیمت مسکن ۶۸۹.۶ درصد افزایش یافته است.

بنابراین گزارش‌ها مردادماه سال 92 که دولت حسن روحانی با وزارت عباس آخوندی در وزارتخانه راه و شهرسازی کار خود را آغاز کرد، متوسط قیمت مسکن 3 میلیون و 834 هزار تومان بود اما از مردادماه سال 92 تا پایان اسفند 99 متوسط قیمت مسکن با رشد عجیب 689.6 درصدی به 30 میلیون و 274 هزار تومان افزایش یافت.

برجامی کردن اقتصاد مهم‌ترین علت گرانی‌ها

همگی این آمارها و مستندات نشان می‌دهد دولت یازدهم و دوازدهم موسوم به دولت تدبیر و امید نه تنها به اغلب وعده‌هایش عمل نکرد بلکه با سیاست غلط نگاه به خارج و شرطی‌سازی اقتصاد یکی از بدترین عملکردهای اقتصادی را در میان دولت‌های پس از انقلاب برجای گذاشت. تکرار تورم بالای 30درصد در سه سال پیاپی یکی از همین نتایج سوء است که در هیچ دولتی در بعد از انقلاب سابقه نداشته همچنین گرانی 700 درصدی مسکن و تورم بالای کالاهای اساسی از دستاوردهای دولت فعلی است که عمده‌ترین دلیل این تورم بی‌سابقه نیز ناشی از همان برجامی کردن اقتصاد کشوراست، البته این دولت هنوز فرصت دارد تا ‌اشتباهات گذشته‌اش را جبران کند به شرطی که از سیاست ‌اشتباه برجامی و نگاه به خارج دست برداشته و به توانایی‌های داخلی و خدادادی سرزمین و ملت ایران تکیه کند.