برجام و سرانجام

در ادامه یادداشت ۲۶ اردیبهشت ۱۴۰۰ روزنامه آرمان ملی به قلم ابوالقاسم دلفی سفیر پیشین ایران در فرانسه می خوانیم: در جریان آخرین گفت‌وگوهای وین بین ایران و کشــورهای گروه چهار به اضافه یک با حضور غیرمستقیم ایالات متحده، بارقه‌هایی که طی هفته‌ها و روزهای اخیر همواره بر آنها به عنوان امیدواری‌های نزدیک در «سرانجام  برجام» دل بسته شده بود همچنان خودنمایی و مورد تاکید قرار می‌گیرد. گفت‌وگوها برای تبادل زندانیان بین دو کشور نیز از گذشته دور وجود داشته و از طریق کشور ثالث، که عموما فدراسیون سوئیس به عنوان حافظ منافع آمریکا در جمهوری اسلامی ایران انجام می‌گرفته، در جریان است.

اینکه در وانفسای مذاکرات پیچیده و معماگونه وین و در شرایط حساس جاری متاثر از متغیرهای داخلی و خارجی فراوان، به‌ناگاه توسط برخی رسانه‌های بیرونی متصل به جریانات و نهادهای داخل کشور و بدون در نظر گرفتن عوارض و تبعات آن برای منافع ملی و مذاکرات وین، که باید مورد اجماع ملی باشد، اخباری در مورد مبادله زندانیان دو کشور و آزاد شدن مبلغی از ذخایر مسدود شده ایران در اختیار فضای رسانه‌ای داخل و خارج از کشور قرار می‌گیرد، مسلما مسیر مورد اجماع و منافع ملی را مد نظر ندارد و عمدتا تاثیرگذاری بر شرایط داخلی و اهداف خاصی را دنبال می‌کند که نباید از آنها غافل بود و به سادگی از کنارشان عبور کرد.

به‌رغم تحولات گوناگون، که در اوضاع داخلی ایران آمریکا و روندهای منطقه‌ای و بین‌المللی برای ممانعت یا مانع‌تراشی برای سرانجام برجام در حال شکل‌گیری و اجراست، به نظر می‌رسد دو طرف به  تلاش‌های خود برای خروج از شرایط تحمیلی جاری ادامه می‌دهند؛ لذا چنانچه به واقعیتی که در ترسیم راهبرد سیاست خارجی آمریکا در نگاه به منطقه هند و پاسیفیک و رها شدن از منطقه خاورمیانه به منظور تمرکز بر تحولاتی که چین و روسیه درصدد تدارک و تحمیل آن به واشنگتن هستند، توجه بیشتری شود همچنان مشاهده می‌شود مناسبات با ایران و جایگاه  کشورمان در دستور کار اولویت‌دار آمریکا قرار دارد و فهم این فرض که پس از تحقق راهبرد عمومی مورد نظر آمریکا، آینده منطقه در پرتو تحولات مهم افغانستان، منطقه پرتلاطم خلیج‌فارس و روند عمومی تحولات خاورمیانه، توسط چه بازیگرانی به مورد اجرا درخواهد آمد، آنگاه به تلاش‌های تعجیلی عربستان سعودی برای نزدیکی به جمهوری اسلامی ایران به هر بهانه و توجیهی و نیز سرعت‌گیری اقدامات و لابی‌گری رژیم صهیونیستی در ایالات متحده برای تعیین‌تکلیف آینده شرایط امنیتی خود پس از کمرنگ شدن حضور آمریکا در خاورمیانه، که موضوع اصلی مذاکرات اخیر و اضطراری هیات‌های مختلف سیاسی امنیتی اطلاعاتی اسرائیلی در واشنگتن با مقامات آمریکایی بوده است، بیش از پیش باید توجه ویژه کرد. اگر قرار است نقش‌آفرینی کشور در ازای هزینه‌های سنگین و غیرقابل جبرانی که تاکنون برای جایگاه جمهوری اسلامی ایران در صلح و ثبات و امنیت منطقه‌ای صرف شده، بتواند وارد مرحله بهره‌وری و سودمندی خود شود، فرصت پیش‌رو همانند دیگر فرصت‌های از دست رفته گذشته، غیرقابل تکرار خواهد بود.