وزیر اطلاعات ابراهیم رییسی چه کسی است؟
آرمان ملی: کابینه رئیسی، سهمخواهی و آینده دولت سیزدهم؛ این موضوعی است که این روزها بارها در مورد آن سخن گفته شده است.
بسیاری با توجه به وجود برخی چهرهها در ستاد سیدابراهیم رئیسی از این سخن میگویند که احتمالا تکلیف بعضی از اعضای کابینه از هماکنون مشخص است، نکتهای که خود رئیسی آن را تکذیب کرده و اعلام داشته افراد حضور یافته در ستاد انتخاباتیاش الزاما قرار نیست نقشی در کابینه داشته باشند. از سویی دیگر حضور رقبای پوششیاش در انتخابات 1400 یکی دیگر از گمانهزنیها درباره او و کابینهاش هستند، بهویژه اینکه این اواخر او با تمامی به اصطلاح رقبای خود دیداری نیز داشته و از آنها برنامه خواسته است. با توجه به اینکه رئیسی خود را چه در انتخابات 96 و چه در 1400، مستقل و فراجناحی میدانست و امسال دیدارهایی با رسانههای اصلاحطلب داشت و این روزها از دفترش با احزاب و شخصیتهای اصلاحطلب تماس تلفنی گرفته میشود و از آنها درخواست ارائه راهکار برای آینده دولت شده است، جریان اصلاحطلب نیز دلخوش به دنبال سهمخواهی از این کابینه میگردد. در هر صورت ماجرای ترکیب دولت آینده رئیسجمهور سیزدهم همچنان ادامه دارد. اما در این بین هستند کسانی که معتقدند رئیسی ممکن است عملا دولتی شبیه به دولت احمدینژاد یا متشکل از چندین چهره پایداری تشکیل دهد. گزینه معاون اولی او یکی از این موارد است. برخی از علی نیکزاد، رئیس ستاد انتخاباتیاش، نایب رئیس فعلی مجلس و وزیر راه و شهرسازی دولت احمدینژاد نام میبرند. رئیسی بارها از نیکزاد تقدیر و تشکر کرده و کار او در مسکنسازی در دولت نهم و دهم را به کرات ستوده است. همین تعاریف و تمجیدها، او را جزو یکی از گزینههای کابینه قرار داده است؛ حالا یا به عنوان معاون اول یا وزیر راه و شهرسازی. در این بین موضوعی که میتواند حضور نیکزاد را در این نقش کمرنگ کند توصیهای است که در مورد نصفهکاره رها نکردن کار مجلس برای رفتن به دولت شده است؛ مسالهای که ممکن است انتخاب رئیسی برای معاون اولی یا وزارت راه و شهرسازی را با اماواگرهایی روبهرو کند. سعید جلیلی یکی دیگر از چهرههای نزدیک به پایداری است که به عنوان معاون اول یا وزیر خارجه نامش مطرح شده است؛ کاندیدای پوششی که به نفع رئیسی هم کنار رفت و سابقهاش در شورایعالی امنیت ملی در دوره احمدینژاد و همینطور حضورش در مذاکرات هستهای در آن زمان وی را به عنوان یکی از گزینههای اصطلاحا پایداری کابینه رئیسی مطرح میکند. علی باقریکنی را هم که هماکنون معاون امور بینالملل قوه قضائیه ایران است و در دوران دبیری سعید جلیلی در شورای عالی امنیت ملی، معاون سیاست خارجی و امنیت بینالملل، دبیر این شورا و نیز مذاکرهکننده ارشد پرونده هستهای ایران بود، نباید دستکم بگیریم. یکی دیگر از چهرههای خاص اصولگرا که گفته میشود زمانی که ظریف از رئیسی خواسته است یک نفر را معرفی کند که امور مذاکرات کنونی با غرب را قبل از رفتنش به او بگوید، رئیسی، باقریکنی را معرفی کرده و همین کافی است تا بسیاری او را وزیر خارجه آینده رئیسی بدانند. در این بین هستند چهرههای دیگری مانند علیرضا زاکانی، یکی دیگر از پایداریها و کاندیداهای پوششی ابراهیم رئیسی، که میگویند بعید نیست در سهمخواهیها به دنبال وزارت کشور باشد. صولت مرتضوی نام دیگری است که جزو گزینههای وزارت کشور عنوان میشود. کسی که معاون سیاسی وزیر کشور در دوره ریاستجمهوری محمود احمدینژاد بوده است؛ همانی که رئیس ستاد انتخابات سال 88 به شمار میآید. مرتضوی مدیرکل امور اداری و مالی سازمان زندانها بوده و در دوران حضور رئیسی در آستان قدس نیز معاون وی به شمار میآمده و در ستادش نیز نقش پررنگی داشته است. صادق محصولی، دبیر کل جبهه پایداری و وزیر کشور دولت نهم هم یکی دیگر از گزینههاست. اسامیای مانند محمد نبویان از چهرههای تندروی دیگر پایداری در نقش وزیر کشور یا شاید وزیر اطلاعات را فراموش نکنید. مصطفی پورمحمدی، معاون برونمرزی و جانشین وزیر اطلاعات در دوران علی فلاحیان، وزیر کشور در دولت نهم، رئیس سازمان بازرسی کل کشور در زمان ریاست هاشمیشاهرودی بر قوه قضائیه و وزیر دادگستری در دولت اول حسن روحانی و از همراهان رئیسی در دهه 60 هم احتمالا میتواند جزو گزینههای وزارت کشور، اطلاعات یا دادگستری باشد. به هر روی نگاهی به این گزینهها بیانگر این است که فعلا چهرههای خاص و بسیاری از گزینههای پایداری ممکن است شانس حضور در آینده کابینه رئیسی را داشته باشند.
دیدگاه تان را بنویسید