خوزستان و آسیاب پر آب مدعیان!
خانم پروانه سلحشوری در توییتر چنین نوشته اند : «موضوع فقط #خوزستان بی آب نیست. کجای ایران آباد است که فقط خوزستان مانده باشد.
سایت الف : چه کردهاید با این همه نعمت که پس از سالها مدیریت باید نظارهگر مرگ تدریجی مردم، طبیعت و عقبماندگی سرزمینمان باشیم. خدا میداند تاوان چه چیز را پس میدهیم.»
حق کاملا با خانم پروانه سلحشوری است!
واقعیت این است که ما داریم تاوان سختی پس می دهیم اما غیر از خدا خودمان هم می دانیم و بهتر از همه هم خود ایشان خوب می داند تاوان چه چیزی را پس می دهیم.
ما تاوان سخت سال ها مماشات و سهل گیری را در قبال مدیران ناکارامد و زیاده خواه و سیاسیونی مانند خانم «سلحشوری» پس می دهیم. کسانی که علیرغم سالها نشستن بر خوان نعمت سیاست و سفره انقلاب هنگام پرداخت صورت حساب که می رسد منتظرند دیگران دست در جیب کنند و هزینه را بپردازند!
سال ها اعتماد بی شایبه مردم به امثال ایشان-که در واقع در سایه باور به ارزش هایی ریشه دار در تاریخ هزاران ساله این کشور صورت گرفته و این جماعت نیز ظل آن به حساب آمده اند- از این دسته از سیاسیون و مدیران، انسان هایی ساخته زیاده خواه و زیاده گو که در هر موقع و مقامی در نقش مدعی و منتقد ظاهر می شوند اما فراموش می کنند که نزد مردم آنها خودشان بخش اصلی مساله هستند نه راه حل آن!
اگر از همان سی سال پیش که پایه های سازندگی یک کشور رهیده از جنگ ریخته می شد، معیارهای عقلانی و دینی با جدیت بیشتری در ارزیابی و برخورد با این دسته از سیاسیون بی هنر و مدعی و بعضا ویژه خوار اعمال می شد و ملاحظات مختلف کنار نهاده می شد امثال خانم سلحشوری امروز باید در مقام پاسخگویی ظاهر می شدند نه پرسش کننده. این جماعت به هر چیزی می آویزند تا همین واقعیت مهم را بپوشانند.
خوزستان تشنه در این روزها نیازمند این قبیل مرثیه سرایی های فریبکارانه نیست. خوزستان این سال ها مردان و زنانی را می طلبد از جنس کسانی که امثال خانم سلحشوری به گزاف بر جای آنان تکیه زده اند و به قول آن شاعر خوش ذوق به نام بلند آنان ترانه می سرایند و نان در می آورند. کسانی که پس از آنکه آب ها از آسیاب جنگ افتاد قلم به دست شدند و زبان درآوردند.
پرسیده اند کجای ایران آباد است؟! هر چند نشانی این آبادی ها را نیز همین دست سیاسیون بهتر می دانند اما جهت تاکید باید یادآوری کرد در ایران امروز خانه این جماعت مدعی، به لطف سفره گشوده انقلاب که قرار بود کوخ نشینان از آن بخورند، آبادتر از هر جای دیگر است. اگر خوزستان و دیگر استانها آب کم دارند به جایش باستی هیلزها در کنار سدها و دریاهای پر آب ساخته شده. خانم سلحشوری این آبادی ها را نمی بینید؟!
دیدگاه تان را بنویسید