بالا گرفتن یک مسابقه موشکی در سراسر آسیا

به نقل از بیزینس اینسایدر،  کشورهای منطقه هند-اقیانوسیه در حال کسب یا توسعه زرادخانه های موشکهای دوربرد خودشان عمدتا با در خاطر داشتن چین هستند.

این موشک ها به صورت متعارف مسلح می شوند اما همچنین دارای قابلیت تهاجمی هستند.

پاتریک کرونین، رئیس بخش امنیت آسیا-اقیانوسیه در اندیشکده انستیتوی هادسون اظهار کرد: در منطقه هند-اقیانوسیه در حقیقت در پاسخ به روند توسعه سریع چین در گذشته و مدت اخیر از بابت توانمندی های موشکی، یک مسابقه موشکی در جریان است.

کرونین به کره جنوبی و اعضای گروه کوآد متشکل از هند، ژاپن، استرالیا و آمریکا اشاره کرده و گفت که این کشورها به صورت متفاوتی تهدید چین را می بینند اما تاثیر مرکب آن روشن است: صادقانه این یک تسریع تمام عیار یک مسابقه موشکی است.

ارتش چین به ویژه نیروهای دریایی و هوایی آن اکنون یکی از بزرگترین ها در نوع خود در جهان به حساب آمده و در حال توسعه قابلیت اجرا و حفظ عملیاتهای با برد بالا است.

بر اساس این گزارش موشکهایی که چین به خدمت می گیرد به ویژه DF-21 و DF-26 همچنین منجر به تضعیف حائل فیزیکی که از مدتها قبل از نظر کشورهایی همچون استرالیا و آمریکا به عنوان یک مزیت نگریسته شده، می شوند.

کرونین گفت: دیگر فاصله چندان زیاد و مطرح نیست. بنا براین همه این کشورها مجبور به پر کردن قابلیتهای تهاجمی خودشان هستند.

همپیمانان آمریکا به ویژه ژاپن و کره جنوبی مدتها توانستند برای مساله دفاع از خودشان روی ارتش آمریکا حساب باز کنند اما بی اطمینانی در خصوص تعهد آمریکا آنها را به تقویت قدرت آتش خودشان و تنوع بخشی به آن کرده است.

کرونین بیان کرد: این کاملا ممکن است که این کشورها نخواهند منحصرا متکی به آمریکا باشند و بخواهند توانمندی های خودشان را بسنجند.

ژاپن از بابت نگرانی درباره فعالیتهای چین در آبهایش، برد موشکهای کروز ضد کشتی Type 12 را از حدود 200 کیلومتر به حدود 900 کیلومتر و با در نظر داشتن هدف نهایی 1000 کیلومتر افزایش می دهد. توکیو همچنین آتشبارهای موشکهای Type 12 و ضد هوایی خود را در جزایر ریوکیو مابین ژاپن و تایوان مستقر می کند.

ژاپن برنامه دستیابی به دو موشک ما فوق صوت را دارد و نشان داده که خواستار موشکهایی دور برد با قابلیت شلیک از هواپیماها و کشتی است و این مساله را اخیرا در سند دفاعی جدیدش که منتشر کرد دارای اولویت دانست.

استرالیا هم در حال پیگیری یک روند تقویت نظامی خود در ضمن ورود پیدا کردن به آنچه نخست وزیرش اسکات موریسون "یک منطقه راهبردی جدید و کمتر خوش خیم" خواند در ضمن رقابت در منطقه، است. موریسون گفت که استرالیا به توسعه طرحهایش برای دستیابی به قابلیتهای حمله زمینی و دریایی دوربرد خواهد پرداخت.

کانبرا در حال خرید 200 موشک ضدکشتی دوربرد از آمریکا و سرمایه گذاری یک میلیارد دلاری در ساخت موشکهای هدایت شونده در داخل خاک خود است. این سرمایه گذاری شامل یک نسخه پرتاب از کشتی موشکهای LRASM و موشکهایی ما فوق صوت است که قرار است در ضمن مشورت با آمریکا توسعه یابند.

هند هم به توسعه زرادخانه موشکی خود برای مقابله با چین ادامه میدهد.

این کشور مشغول دستیابی به موشکهای دوبرد کروز و ضد هواپیما، توسعه موشکهای بالستیک جدید پرتابی از زیردریایی برای زیردریایی های هسته ای جدید کلاس آریهانت خودآر و کار روی یک گونه مافوق صوت موشک کروز براهموس  است.  هند در عین حال دارد برد موشکهای براهموس خود را مجددا افزایش می دهد و این بار آن را از 400 به 800 کیلومتر می رساند.

در ژوئیه کره جنوبی با موفقیت یک موشک بالستیک پرتابی از زیردریایی را برای نخستین بار آزمایش کرد. این موشک که گمان برده می شود از مدل Hyunmoo-2B بوده است، بر اساس گزارشها برد 500 کیلومتر داشته و به روی زیردریایی های نسل بعدی مدل Dosan Ahn Chang Ho سوار خواهد شد.

تایوان که امیداور به خرید موشکهای کروز آمریکایی است، برد موشکهای کروز مدل Hsiung Feng IIE خود را تا میزان 1200 کیلومتر افزایش داده است و در حال توسعه یک موشک جدید دیگر تحت عنوان موشک Yun Feng با برد استاندارد 1200 کیلومتر و برد افزایش یافته 2000 کیلومتر است.