گفتوگوی مثلث با محمود صادقی
فراکسیون امید ضعیف نشده است
عضو فراکسیون امید یادآور می‌شود: «البته برخی معتقدند که مقداری باید قاطع‌تر عمل شود اما آقای عارف نظرش این نیست و شرح صدر زیاد و ظرفیت بالایی دارد
وضعیت کار تشکیلاتی فراکسیون‌های سیاسی مجلس دهم را چگونه ارزیابی می‌کنید و به‌نظر شما چرا آن‌طور که باید تصمیم‌گیری‌های فراکسیونی در معادلات مجلس شورای اسلامی ظهور و بروز ندارند؟
از نظر کلی جلسات فراکسیون امید به‌طور مستمر برقرار است، شورای مرکزی و کمیته‌های تخصصی تشکیل و انتخابات هیات‌رئیسه دائم فراکسیون نیز برگزار شد. به نظر می‌رسد بعد از این اتفاق کار تشکیلاتی فراکسیون منسجم‌تر از گذشته جلو رود.
چرا این‌قدر برگزاری مجمع عمومی، کمیته‌های تخصصی، شورای مرکزی و هیات‌رئیسه دائم فراکسیون امید طول کشید؟
دلیلش عمدتا به خاطر شروع کار مجلس دهم بود. ما در این ایام درگیر‌شکل گیری ارکان مختلف مجلس بودیم. هیات‌رئیسه مجلس و کمیسیون‌های تخصصی انتخاب شدند. البته مجموع کارهای فراکسیون نیز به موازات انتخاب ارکان مختلف مجلس جلو می‌رفت، مثلا برای تشکیل شورای مرکزی فراکسیون امید باید مجامع استانی تشکیل می‌شدند و نماینده معرفی می‌کردند. تعیین تکلیف کمیته‌های تخصصی فراکسیون نیز منتظر آن بود که افراد به درون کمیسیون‌ها بروند تا متناظر با آنها عمل شود.
بخش دیگری از تأخیر هم به خاطر فشردگی کارها بود. شاید زودتر از اینها می‌شد ارکان مختلف فراکسیون امید را تشکیل داد اما این‌کار انجام شد و از این به بعد ارکان فراکسیون متناسب با وظایفی که برعهده دارند وظایف خود را پیگیری می‌کنند.
به‌نظر شما فراکسیون امید در حوزه گرفتن مدیریت کمیسیون‌های تخصصی عملکرد مناسبی از خود به نمایش گذاشت؟
خیلی ایده‌آل نبود اما نسبتا بد هم نبود. هم‌اکنون رئیس دوکمیسیون مجلس از اعضای فراکسیون امید هستند. ضمن آنکه خیلی از اعضای فراکسیون امید در کمیسیون‌های تخصصی نایب‌رئیس هستند یا در هیات‌رئیسه کمیسیون‌ها حضور خوبی دارند اما در کل عملکرد ایده‌آلی نیست و می‌شد بهتر از این عمل کرد.
نقصش در کجا بود؟ آیا کار تشکیلاتی مدنظر قرار نگرفت؟ ارتباطات شخصی موثر بود یا رقیب بهتر عمل کرد؟
دلایل متعددی دارد. یکی از دلایل آنکه فرصت کافی برای شناخت افراد نسبت به هم وجود نداشت. می‌توان گفت اولین مشکل در شعب بود که افراد همدیگر را نمی‌شناختند. حتی بعضا به کاندیداهای رقیب رای می‌دادند، در حالی که از فراکسیون امید کاندیدا وجود داشت.
به عبارت دیگر اعضای فراکسیون از همدیگر شناخت نداشتند اما امروز دارند همدیگر را پیدا می‌کنند. البته دوستان اصولگرا نیز تشکیلاتی‌تر کار کردند و به هر حال شاید بخشی از ضعف تشکیلاتی فراکسیون امید در حصول این نتیجه موثر بود.
نکته‌ای که مطرح است اینکه ، آقای عارف قبل از انتخابات به شهرستان‌های مختلف سفر کرد تا آن نتیجه مطلوب ائتلاف امید حاصل شود اما بعد از انتخابات هیات‌رئیسه مجلس یک‌باره ایشان سکوت پیشه کرد و تحرکی که به چشم بیاید از آقای دکتر عارف دیده نشد و به اعتقاد برخی حاصلش نیز در همین انتخابات هیات‌رئیسه کمیسیون‌های تخصصی ظهور و بروز پیدا کرد، شما این انتقادات را وارد می‌دانید یا خیر؟
باید از خود آقای عارف سوال شود اما به نظرم فعالیت آقای دکتر عارف ضعیف نشده است، حداقل در قالب فراکسیون که به‌طور منظم فعال و پیگیر بود. الان هم در بحث پیگیری تشکیل شورای مرکزی و انتخاب هیات‌رئیسه فراکسیون بسیار فعال عمل کرد. مجموعا تحرک او خوب بوده اما شاید آن‌طور که باید فعالیت‌های ما برای فضای بیرون فراکسیون بازتاب نیافت. ما طی این مدت جلسات منظمی تشکیل دادیم و پیگیری‌های منظمی صورت گرفت. شاید بازتاب رسانه‌ای‌ش خیلی خوب نبود ولی در مجموع من افتی در فعالیت آقای دکتر عارف مشاهده نکردم.
انتقادی به دولت مطرح می‌شود که تیم رسانه‌ای خوبی ندارد تا کارهایش را خوب برای افکار عمومی تشریح کند، آیا این انتقاد به فراکسیون امید هم وارد است یا خیر؟
بله، به نظرم این انتقاد وارد است. عمده‌اش هم به این بر‌می‌گردد که تشکیلات هنوز به‌طور کامل شکل نگرفته است و تثبیت نشده است. قاعدتا ما یک پایگاه خبری نیاز داریم تا مرجع رسمی اطلاع‌رسانی فراکسیون باشد و در این زمینه فعال عمل کند. دوستان بالاخره کارهای دیگر هم انجام می‌دهند و شاید تا پیش از این کار فراکسیون را بعضا اولویت اول خود قرار نمی‌دادند اما از این به بعد باید در حوزه ارتباطات و رسانه‌ها فعال‌تر باشند. سخنگوی فراکسیون نیز با رسانه‌ها بهتر تعامل کند. در ثانی پایگاه خبری یا یک نشریه نیز اطلاع‌رسانی کارهای فراکسیون امید را انجام دهد.
در برخی اخبار آمده که در فراکسیون امید دو‌دستگی وجود دارد و برخی‌ها آقای عارف را در فراکسیون قبول ندارند، این خبرها چقدر صحت دارد؟
من ندیدم چنین چیزی باشد. محبوبیت و مقبولیت آقای عارف در فراکسیون خوب است و‌دو‌دستگی درباره این موضوع وجود ندارد.
پس می‌گویید روی شخص آقای عارف‌دودستگی در فراکسیون امید وجود ندارد؟
خیر.
روی نحوه مدیریت فراکسیون چطور؟
درباره مدیریت دیدگاه‌های مختلفی وجود دارد، برخی معتقدند که کمی باید قاطع‌تر عمل شود. آقای عارف نظرش این نیست و کمی شرح صدر زیاد و ظرفیت بالایی دارد. او می‌گوید فراکسیون یک حزب نیست و دستوری نمی‌تواند نسبت به نمایندگان رفتار کند.
ولی بعضی‌ها معتقد بودند خوب بود در بحث کمیسیون‌ها وقتی فراکسیون نظرش روی فرد خاصی بود، یک طوری قاطع‌تر فضا مدیریت می‌شد که نتیجه بهتری بگیریم ولی شاید از فراکسیون چنین انتظاری درست نباشد یا حداقل آقای عارف روشش این نیست. حالا بعضی چنین انتقادی را به مجموعه هیات‌رئیسه فراکسیون و آقای عارف دارند.
گفته می‌شود آقای عارف یک دلخوری از دولت بر سر انتخابات هیات‌رئیسه مجلس دارد و انتظار داشت اعتدالی‌ها به ریاست او رای دهند اما این اتفاق نیفتاد، حالا آیا آقای عارف در یک سال آینده که آقای روحانی نیاز به رای دارد، فضای مجلس را به نفع دولت ساماندهی می‌کند یا خیر، یا اینکه دیگر روابط دوستانه نیست و فراکسیون امید موضوعی عمل می‌کند، یعنی شاید در موردی موافقت کند و در موردی دیگر مخالفت خود را اعلام دارد؟
به‌عنوان یک نماینده مجلس می‌گویم پشتیبان و حامی‌دولت هستیم اما طبیعی است که وکیل‌الدوله نیستیم و مجلس استقلال خود را دارد. بعضی گله‌مندی‌ها وجود دارد، اخیرا حرکت‌هایی شد که تعامل بیشتری با دولت به‌طور دو طرف باشد. یک انتقاداتی است که خود دولت برنامه مشخصی برای تعامل موثر با مجموعه فراکسیون ندارد. حالا اخیرا جلسه‌ای هم برگزار شد آقای نوبخت آمد، تقاضا شد شخص آقای روحانی نیز عنایت بیشتری به این موضوع داشته باشد که بعضی دلخوری‌ها تبدیل به شکاف و مقابله نشود. الان خیلی مراقب هستند که یک وقتی موارد جزیی تبدیل به مسائل ریشه‌ای‌تر و عمیق نشود.
تلاش می‌کنند فضا و فاصله‌هایی که ایجاد شده ترمیم شود. تا الان که بعضی رای‌گیری‌هایی نسبت به لوایح انجام شد، شاهد بودم آقای عارف خیلی حساسیت دارد که جهت‌گیری آرای ما به‌گونه‌ای نباشد که فاصله با دولت تعبیر شود بنابراین آقای عارف تا الان در نقش حامی فعال عمل کرده و من چیزی از این جهت ندیدم که کم‌گذاشته باشد.
یک‌سری انتقاد می‌شود که نحوه ترکیب لیست امید باعث این عدم‌انسجام‌ها شد، یعنی اگر لیست امید تحت فشار حزب اعتدال و توسعه قرار نمی‌گرفت و یک دست اصلاح‌طلب بسته می‌شد وضع فراکسیون امید خیلی بهتر امروز بود، نظر شما چیست؟
طبیعی است به نظرم لیست امید ماهیت ائتلافی دارد و به هر حال یک تفاوت‌هایی بین گرایش‌های افراد وجود دارد. بخشی از اعضا اصلاح‌طلب و بعضی اصولگرای معتدل و برخی اعتدال و توسعه هستند. طبیعی است که این اختلاف‌ها قاعدتا خودش را در صحنه عمل نشان می‌دهد، جمع کردن و حفظ ائتلاف کار مشکلی است. در واقع برخی انتقادها که مطرح می‌شود یکی از عواملش همین بوده و طبیعی هم است.
امکان داشت این اتفاق نیفتد؟
این برای گذشته است. به نظرم آقای عارف هم یک تعبیری قبلا داشت که می‌توان بیان کرد، در واقع ما در زمینی بازی کردیم که کارگردانش خودمان نبودیم. موانعی وجود داشت، امکان انتخاب‌ها خیلی محدود بود ولی اصلاح‌طلبان دنبال مشارکت حداکثری و انتظارات حداقلی بودند، یعنی با همه امکان‌های حداقلی که وجود داشت می‌خواستیم مشارکت حداکثری رقم بخورد و صحنه را خالی نکنیم ولو اینکه کاندیداهای ما شناخته شده نباشند اما عرصه خالی نشود و مشارکت کم نباشد. با وجود اینکه ما برای حدود 180 کرسی کاندیدا داشتیم اما همین خط‌‌مشی را دنبال کردیم.
فکر می‌کنید هر‌چه زمان بگذرد فراکسیون امید قوام و انسجام و کار تشکیلاتی خود را بیشتر نشان می‌دهد؟
نشانه‌اش همین روز یکشنبه هفته گذشته بود که شورای مرکزی فراکسیون مرکب از نمایندگان استان‌ها تشکیل شد که با حضور تمام اعضا و با انگیزه و پویایی خیلی خوبی این اتفاق افتاد. به نظرم بهترین راه برای فعال‌تر کردن فراکسیون این بود که همه اعضا درگیر کارها شوند. تا پیش از اینکه تقریبا فقط هیات‌رئیسه موقت مسئولیتی داشت مقداری این مساله باعث کم‌تحرکی فراکسیون شده بود اما الان خیلی امیدوارم که کار منسجم‌تر شود.
نگاه به تغییر کابینه در فراکسیون به چه صورت است، آیا منتظر می‌شوید که خود آقای روحانی دست به کار شود؟ اصلاح‌طلبان می‌گویند دولت در بعضی جاها نیاز به تقویت دارد و باید تغییری در ترکیب وزرا اتفاق بیفتد تا آن نتیجه لازم به دست آید و این اقدام حداقل یک پاسخی به جو انتظار عمومی باشد تا اصلاح‌طلبان دوباره بتوانند از مردم دعوت کنند برای اینکه در انتخابات 96 به آقای روحانی رای دهند، آیا فراکسیون امید وارد موضوع تقویت کابینه می‌شود یا منتظر می‌ماند آقای رئیس‌جمهور اگر صلاح‌دید این کار را انجام دهد؟
این انتظار که در سطح جامعه وجود دارد، بین نیروهای فراکسیون امید وجود دارد. در شورای مرکزی هم نمایندگان شهرستان‌ها خیلی دغدغه‌های خودشان را از جهت اینکه بدنه دولت در استان‌ها و شهرستان‌ها همراهی لازم را ندارند بیان می‌کنند و گله‌مندی زیادی داشتند و انتظار می‌رود که با تغییر بافت مجلس و همسوتر شدن با دولت، دولتی که در آن شرایط شکل گرفت و برخی وزرا گزینه نخست آقای رئیس‌جمهور نبودند حالا جای خود را به افراد توانمندتر بدهند. این انتظار است اما بنای کلی بر این نیست که به‌طور ناهماهنگ
عمل شود.
در مورد اخیر هم که بحث استیضاح وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی مطرح شد مجموعه فراکسیون امید با این حرکت همراهی نکرد یعنی ما نمی‌خواهیم حرکت به‌گونه‌ای باشد که خلل ایجاد کند. بیشتر از طریق تعامل قبل از اینکه مساله یکطرفه به صحن مجلس کشیده شود باید به صورت تعاملی انتظارات مطرح و با اقدام خود دولت مسائل حل شود. البته اگر به تدریج به سمتی برویم که این انتظارات برآورده نشود طبعا اشخاص ممکن است از ابزارهای دیگر استفاده کنند.
یازده ماه تا انتخابات بیشتر باقی نیست و این تصمیم‌گیری چه زمانی می‌خواهد اتفاق بیفتد؟
نظرها مختلف است، شاید زمان کافی برای تغییر وزیر نباشد، بعضی معتقدند حداقل اگر وزیری تغییر نمی‌کند در بدنه وزارتخانه تغییراتی صورت بگیرد و عملکردها تقویت شود. شخصا فکر می‌کنم الان تغییر در سطح وزرا شاید خیلی مصلحت نباشد ولی بعضی دوستان نیز انتظار دارند در همین فرصت باقی مانده تا پایان دولت حداقل چندتا وزیر تغییر کنند.
یک نگاهی درباره فیش‌های نجومی بود، انتظار جامعه این بود وزرایی که در این حوزه غفلت کردند، از طریق مجلس بازخواست شوند. بهتر نبود فراکسیون امید در این قضیه ورود می‌کرد و یک واکنش مناسب‌تری نشان می‌داد؟
به نظرم دولت در این قضیه خیلی فعال عمل کرد، مجموعا عملکرد خوبی داشت. شخصا این موضوع را یک جریانی برای تضعیف دولت می‌دانم و دامن زدن به آن را خیلی مناسب نمی‌دانم چون بیشتر حرکتی بود که برای تحت الشعاع قرار دادن فسادهای گذشته و پررنگ کردن موضوعات این دوره انجام شد.
یعنی شما معتقدید در سطحی نبود که وزیری بخواهد به علت غفلت برکنار شود؟
من شخصا چنین نگاهی ندارم. به نظرم اقدام دولت مناسب بود، البته انتقاد است که چرا رویه غلط گذشته در ابتدای دولت یازدهم تصحیح نشد و مراقبت لازم صورت نگرفت اما در حدی نبود که منجر به تغییر یک وزیر شود. برخورد با مدیرانی که حقوق‌های نامتعارف دریافت می‌کردند کافی است اما به‌طور کلی حرکتی بود که بیشتر فضای عمومی را می‌خواست علیه دولت تحریک کند. در کل به جای تغییر افراد باید فرآیندها اصلاح شود. اگر قوانین و مقررات اصلاح نشود هر کسی بیاید همین روال ادامه پیدا می‌کند بنابراین باید بسترهای فرآیندهایی که فسادزا است برچیده شود.
دیدگاه تان را بنویسید